Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και ξανανοίγουν το διάλογο σχετικά με το κατά πόσον πρέπει το διασημότερο έργο στην ιστορία της τέχνης να μπει στο «χειρουργείο».
«Η Μόνα Λίζα μοιάζει λες και ποζάρει από τον τάφο. Είναι ένα έργο τέχνης που εξαφανίζεται μέρα με τη μέρα. Η ασθένειά της δε, διαρκώς επιδεινώνεται…» λέει ο προϊστάμενος του τμήματος ιταλικής ζωγραφικής του 16ου αιώνα στο Μουσείο του Λούβρου και συμπληρώνει «Ο κόσμος βλέπει τη δίδυμη αδελφή της (σ.σ. σύγχρονο αντίγραφο της Μόνα Λίζα που συντηρήθηκε πρόσφατα και ανήκει στο Πράδο αλλά αυτή την εποχή εκτίθεται στο Λούβρο) και μένει με το στόμα ανοικτό. Εκείνη την ώρα συνειδητοποιούν οι επισκέπτες πόσο λαμπερό μπορεί να είναι το πρωτότυπο κάτω από τα πολλά στρώματα των βερνικιών και της σκόνης που το καλύπτουν και τα οποία προστέθηκαν στην επιφάνειά του με το πέρασμα των αιώνων.».
Η γυναίκα με το μυστηριώδες χαμόγελο και την ακόμη πιο μυστηριώδη ταυτότητα -για την οποία έχουν διατυπωθεί αναρίθμητες θεωρίες- έχει μια μεγάλη ουλή στο κεφάλι της που οφείλεται στο γεγονός ότι έχει σκάσει το βερνίκι. Επίσης υπάρχουν σημεία, κυρίως στο βάθος του πίνακα, που δεν διακρίνονται και κάποια ακόμη τα οποία σε μια πενταετία δεν θα είναι πλέον ορατά.
Οι εχθροί της συντήρησης της Μόνα Λίζα επισημαίνουν ότι ελάχιστοι γνωρίζουν το ζωγράφο της «Αγίας Αννας», ενώ ελάχιστοι πάνω στον πλανήτη είναι εκείνοι που αδυνατούν να συνδέσουν το πορτρέτο της Τζοκόντας, με τον κορυφαίο και πολυπράγμoνα δημιουργό της Αναγέννησης.
Προσωρινά το Λούβρο επιχειρεί να «ξεγελάσει» τους επισκέπτες και προσπαθεί να καλύψει το πρόβλημα, μέσω του φωτισμού. Η Μόνα Λίζα είναι το μοναδικό έργο του γαλλικού μουσείου που έχει ειδικό φωτισμό, ο οποίος επιχειρεί να αντισταθμίσει τα σκούρα χρώματα των βερνικιών. Αν δεν υπήρχε αυτό το τρικ θα φαινόταν ακόμη πιο σκοτεινή.
Οι επισκέπτες από την πλευρά τους -χωρίς εξειδικευμένες γνώσεις στην πλειονότητά τους- θεωρούν τις αλλοιώσεις που έχουν προκαλέσει τα βερνίκια ως το περίφημο σφουμάτο, την τεχνική που καθιέρωσε ο Λεονάρντο και κάνει τις μορφές να μοιάζουν ότι αναδύονται μέσα από ένα ομιχλώδες περιβάλλον, γεγονός που τους προσδίδει μυστήριο.