Θρηνούν την απώλεια της πολυαγαπημένης τους μητέρας η ηθοποιός Ευδοκία Ρουμελιώτη και ο αδελφός της, ο δημοσιογράφος, Γιώργος Ρουμελιώτης.
Η Βασιλική Σιάνη, μητέρα της γνωστής ηθοποιού και του δημοσιογράφου, έχασε τη μάχη με τη ζωή μετά από ατύχημα που είχε στο σπίτι της.
Σύμφωνα με πληροφορίες, την Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου, η 59χρονη γυναίκα έπεσε από τις σκάλες και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Ασκληπιείο της Βούλας με σοβαρό τραυματισμό στην σπονδυλική στήλη και στα πλευρά, αλλά και εσωτερική αιμορραγία.
Η Βασιλική Σιάνη πάλεψε να κρατηθεί στη ζωή αλλά τελικά δεν τα κατάφερε.
Ο αδελφός της Ευδοκίας Ρουμελιώτη, δημοσιογράφος Γιώργος Ρουμελιώτης, ανέβασε στην προσωπική του σελίδα στο Facebook ένα συγκινητικό μήνυμα για τη μητέρα του:
«Αρκεί μια στιγμη ν αλλάξει την ζωη μας για παντα. Πολλές στιγμές σημαδεύουν την πορεία μας αλλα μια, μόνο μια, την αλλάζει ξαφνικά για παντα! Μεσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, ο Θεός ; κάποιος θεός ; καποια ανώτερη δυναμη ; το καρμα ; Ολοι συνωμοτουν και παίρνουν μια πολυ σκληρή απόφαση! Άδικη! Αδιανόητη για να την συλλάβει ο ανθρώπινος νους…
Τους συγγραφείς ομως του σεναρίου της ζωής μας δεν τους γνωρίζω, δεν κατανοώ τα κριτήρια των αποφάσεων τους, δεν πιστεύω στην μοίρα αλλα είμαι σίγουρος πια οτι δεν την οριζω, παρα στο ελάχιστο…
Υπάρχουν ομως άνθρωποι που πραγματικα ορίζουν την μοίρα των συνανθρώπων τους, συνειδητά η ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ.
Ίσως να ειναι ηλίθιοι, ίσως άχρηστοι, ισως απλα κακοι σε οτι επιλέγουν να καταπιαστουν, σιγουρα ομως ειναι εγκληματίες…
Μπορω να δεχθώ, εστω και δυσκολα, την συνωμοσία του σύμπαντος που κρινει τις ζωες μας, όχι ομως την συνωμοσία των ηλιθιων που στερούν την ελπίδα των ανθρωπων.
Είμαι υποχρεωμένος να τους σταματήσω με όλες μου τις δυνάμεις!
Τωρα προεχει να αποχαιρέτησω οτι πολυτιμότερο είχα, περήφανα, με δυναμη ψυχής, της δικής της ψυχής που θα μείνει αθανατη.
Άλλωστε η ιδια επέλεξε να να μείνει ανάμεσα μας, προσφέροντας ζωη με την ζωη της.
Επέλεξε να δωσει ελπίδα σε ανθρωπους που δεν γνώρισε ποτε της, την ελπίδα που της στέρησαν μια χούφτα ηλίθιοι, τους οποίους ομως εγω δεν συγχωρώ.
Αντίο Βασουλα μου….»
