Η Δώρα Τσαμπάζη μίλησε στην Ελεονώρα Μελέτη και στο Mega Καλημέρα, τέσσερις μήνες μετά τον θάνατο του συζύγου της και Ολυμπιονίκη Αλέξανδρου Νικολαΐδη.
«Είμαι καλά, το διαχειρίζομαι καλά, είναι προσωπική κατάκτηση μου αυτό. Πέρασα μέσα από την φωτιά για να στέκομαι εδώ, δεν φοβάμαι. Νιώθω δυνατή»,είπε αρχικά.
«Για μένα το πένθος ξεκινά πριν χάσεις τον άνθρωπό σου, για τις χρόνιες παθήσεις ξεκινά πριν. Το πρώτο σοκ ήταν όταν έμαθα ότι ο Αλέξανδρος έχει καρκίνο. Ήταν ένα τεράστιο χαστούκι, ένας μικρός θάνατος. Ήταν δύσκολη η ημέρα που έφυγε και η κηδεία του, η τελετή, στην οποία έπρεπε να μην καταρρεύσω. Ήθελα όλα να γίνουν έτσι όπως του άξιζαν, είχα και αυτό το άγχος», είπε η Δώρα Τσαμπάζη.
Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν όταν έπρεπε να ανακοινώσει στην κόρη της ότι ο πατέρας της «έφυγε» από τη ζωή. «Όταν η κόρη μου με κοίταξε με τα ματάκια της, έτσι όπως με συμβούλεψε ο παιδοψυχολόγος, δεν θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα της, της απορίας και ταυτόχρονα της απόγνωσης. Είχα πει ότι θα καθίσουμε όλο το βράδυ για να της λύσω όλες τις απορίες μέχρι να την πάρει ο ύπνος».
«Στο σπίτι που υπάρχουν παιδιά δεν γίνεται να υπάρχει πένθος. Ο μπαμπάς είναι και θα είναι μέρος της οικογένειας μας για πάντα και είναι στις συζητήσεις μας.
Με φόβιζε το τέλος, αν και ήμουν έτοιμη γι’ αυτό όσο μπορούσα. Τώρα δεν φοβάμαι κάτι, έχω ζήσει για εμένα το χειρότερο. Εκείνο το βράδυ απλώς δεν ήθελα να φύγω από κοντά του, αισθάνθηκα ότι είναι οι τελευταίες μου στιγμές μαζί του. Ήμουν σίγουρη ότι με άκουγε. Του μιλούσα, του τραγουδούσα… Όσες φορές του μιλούσα ανέβαιναν οι παλμοί του και το οξυγόνο του. Ένιωσα μεγάλη ανακούφιση και ευλογία που ήμουν εκεί δίπλα του. Του είχα υποσχεθεί από την αρχή πως θα είμαστε μαζί μέχρι το τέλος» κατέληξε.
