«Έρχονται δύσκολες εποχές και φοβάμαι μη μας πάρει το τσουνάμι», δηλώνει ο Γιώργος Μαργαρίτης και εκφράζει παράλληλα το παράπονό του για τον τρόπο που φέρονται στους ηλικιωμένους οι ελληνικές κυβέρνήσεις.
Ο γνωστός τραγουδιστής μίλησε το Πρώτο Θέμα και αναφέρθηκε στα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, στο ζεϊμπέκικο της Όλγας Γεροβασίλη, για το χάσμα των γενεών αλλά και τους… συνταξιούχους.
Είστε πάντα τόσο ανοιχτός – γι’ αυτό μιλάτε για τα δικαιώματα των γκέι κ.λπ.;
Σε αυτή τη γη δεν περισσεύει κανένας. Γιατί να μην μπορέσουν δηλαδή κάποιοι άντρες που θα θελήσουν να βοηθήσουν τα παιδιά που άφησαν κάποιες φοβισμένες μητέρες να μεγαλώσουν και να αγαπηθούν; Αν μπορέσουν να βοηθήσουν και να τα μεγαλώσουν, γιατί να μην το κάνουν;
Με την εξουσία είχατε πάρε-δώσε; Με τους πολιτικούς;
Εγώ είμαι τραγουδιστής των απλών ανθρώπων και της άλλης πλευράς. Οταν λέω της άλλης πλευράς, εννοώ ότι ποτέ μου δεν είχα καμία σχέση με τους Μπρούκληδες. Με τους απλούς ανθρώπους χαριεντίζομαι, τον μεροκαματιάρη, τον εργαζόμενο… Μου αρέσει να περπατάω και να με χαιρετάνε οι εργάτες. Μεγάλη χαρά παίρνω από αυτό.
Οταν όμως έρχεται η κυβερνητική εκπρόσωπος Ολγα Γεροβασίλη στο μαγαζί σας;
Έγινε μεγάλος χαμός. Μου αρέσει που μου δίνεις την ευκαιρία να ευχαριστήσω δημόσια την Ολγα. Μακάρι να έρθουν και άλλοι πολιτικοί στα μαγαζιά να δουν πώς τα καταντήσανε, που έφτασαν τα σχήματα να δουλεύουν μόνο το Σάββατο. Ας έρθει οποιοσδήποτε πολιτικός, όπως έκανε η Γεροβασίλη, να δει τι συμβαίνει. Δεν έκανε κάτι κακό. Άσε που το ‘χει κιόλας. Και από τότε το «Άσε τα ματάκια σου», που είναι το ζεϊμπέκικο του Τσιτσάνη, έμεινε ως το ζεϊμπέκικο της Γεροβασίλη. Δεν είναι φίλη μου, αλλά θα ήθελα το παράδειγμά της να ακολουθήσουν και άλλοι. Δουλεύει τόσος κόσμος στα νυχτερινά μαγαζιά. Το έχω πει, άλλωστε, δεν θέλουμε μόνο πρωθυπουργό της ημέρας, αλλά και της νύχτας.
Αν έρθει ο Αλέξης Τσίπρας, τι τραγούδι θα του παίξετε;
Ο,τι θέλει. Νέος άνθρωπος είναι. Φοβάμαι πάντως πως, αν δεν τα καταφέρει και ο Αλέξης, άσ’ τα να πάνε. Καήκαμε.
Εσείς πάντως τον στηρίζετε…
Δεν έχω ούτε συμφέρον, ούτε τίποτα με κανέναν. Όλοι ίδιοι είμαστε, όλοι Έλληνες είμαστε, εμένα με ενδιαφέρει να μπορούμε να συζητάμε και να συνδιαλεγόμαστε. Δεν γίνεται να λέμε ότι εμείς διδάξαμε τη δημοκρατία και να μην το κάνουμε στην πράξη. Πιο μάγκες είναι οι άλλοι από εμάς; Δεν είμαι πολιτικός, ούτε μιλάω ως ειδικός, το μόνο που ξέρω είναι ότι περπατάω στον δρόμο και βλέπω γερμένα κεφάλια και χαμόγελα με καημό. Δεν είμαστε πια χαρούμενος λαός. Και αυτό με θλίβει.
Πάντως, μοιάζετε λίγο με γιατρό, με ψυχίατρο, αφού έρχονται τόσοι να σας πουν τον πόνο τους και σας ζητάνε ανάλογα τραγούδια…
Δεν είμαι μόνο ψυχίατρος. Είμαι καρδιολόγος ανοιχτής καρδιάς.
Τώρα που λέτε καρδιές, πώς βλέπετε τις σχέσεις γυναικών – αντρών;
Μα, τι μου λες τώρα, αφού οι γυναίκες κυβερνάνε! Ποιος τις έχει ενοχλήσει αφού αυτές είναι τα αφεντικά; Είναι στενάχωρο να βλέπεις τις γυναίκες να κοιτάνε το πορτοφόλι μόνο ξεχνώντας πως δεν αρκεί αυτό όταν θέλεις να κάνεις οικογένεια. Αν το ζευγάρι είναι ενωμένο και αγαπημένο, θα έρθει κι η καλή τους μέρα. Μόνο να έχει υπομονή και να μη χωρίσει. Και οι νέοι σήμερα δεν έχουν υπομονή. Πολλοί μου λένε «δεν βρίσκουμε γυναίκες» ή οι γυναίκες «δεν βρίσκουμε άντρες». Μα τι λέτε, ρε παιδιά; Τόσες ωραίες γυναίκες κυκλοφορούν και τόσα παλικάρια βρίσκονται εκεί έξω με καλή καρδιά. Και αυτό αρκεί. Τι να το κάνεις το χρήμα; Ούτε ο Ωνάσης δεν το πήρε μαζί, αν και ήταν πολύ ωραίος άνθρωπος. Τον πήγαινα πολύ. Κάποτε έτυχε να είμαι έξω από ένα μεγάλο μαγαζί και τον είδα με τα μάτια μου πώς μοίραζε χρήματα στους παρκαδόρους και τον απλό κόσμο. Γενναιόδωρος τύπος, ωραίος. Ας δώσουνε λοιπόν κάτι στον κόσμο όλοι οι υπόλοιποι που έχουν. Αλλά το σύστημα είναι ένοχο και οδηγεί στα όρια τους φτωχούς και τους ανήμπορους.
Πραγματικά με πιάνει η καρδιά μου με τους συνταξιούχους. Κάνουν μεγάλο κακό οι κυβερνήσεις να μην επιτρέπουν στους ηλικιωμένους να ζήσουν τα τελευταία τους χρόνια με αξιοπρέπεια. Πώς θα μας χαιρετήσουνε, ρε παιδιά; Θα μας μουντζώσουν με χέρια και πόδια. Ενώ οι νέοι θα τη βρουν την άκρη, όπως λέει και ένα τραγούδι: «Ο νέος άνθρωπος έχει τη δύναμη κάθε φουρτούνα να την περάσει». Ο ηλικιωμένος όμως δεν μπορεί. Και όλοι πρέπει να βοηθήσουμε και να βρούμε το κουράγιο να αντέξουμε. Ερχονται δύσκολες εποχές και φοβάμαι μη μας πάρει το τσουνάμι.
