Ούτε ο γάμος, ούτε η οικογένεια, ούτε τα παιδιά ανήκουν στους βραχυπρόθεσμους στόχους της Σοφίας Τσίπα, η οποία προς το παρόν δείχνει να είναι απόλυτα αφοσιωμένη στη δουλειά της.
Μιλώντας στο περιοδικό «Λοιπόν» εξηγεί επίσης γιατί έβαλε στην άκρη το πτυχίο Θεατρικών Σπουδών για να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία, πώς καταφέρνει να μένει πάντα χωρίς χρήματα στο τέλος του μήνα, αλλά και γιατί ακόμη και η αίσθηση της απλής συμβίωσης την πνίγει!
Ακολουθεί ένα απόσπασμα της συνέντευξης:
Θα έκανες ποτέ εκπτώσεις στη δουλειά σου, προκειμένου να μείνεις στο χώρο;
Εκπτώσεις, χμμμ, μόνο τον Αύγουστο… (Γέλια.) Τότε δεν γίνονται οι εκπτώσεις; Αλλά τον Αύγουστο, ευτυχώς, δεν έχω εκπομπή! (Γέλια.) Από την πρώτη μέρα που ξεκίνησα αυτή τη δουλειά παλεύω ώστε το προϊόν που παράγω να έχει αισθητική. Νομίζω πως το γεγονός ότι μάχομαι για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με τα μέσα που διαθέτω και δεν υποκύπτω σε εκπτώσεις με οδήγησε στο να κερδίσω την ευκαιρία για το κάτι παραπάνω. Μου αρέσει πολύ η τηλεόραση. Δεν έχω σκοπό να θυσιάσω, όμως, την αξιοπρέπειά μου για να διατηρήσω τη θέση μου μέσα σ’ αυτήν. Υπάρχουν και άλλα πράγματα στα οποία μπορώ να διοχετεύσω την ενέργεια και τη δημιουργικότητά μου.
Υπήρξε κάποιος καλεσμένος στην εκπομπή που να σε έφερε σε δύσκολη θέση;
Μέχρι στιγμής δεν έχω αντιμετωπίσει τέτοιου είδους προβλήματα. Δεν τα προκαλώ άλλωστε… Μπορώ να σου εκμυστηρευτώ όμως μια συνέντευξη που με είχε αγχώσει λίγο. Και μιλάω για τη συνέντευξη με τον Σταμάτη Μαλέλη. Δεν είναι ό,τι πιο εύκολο να παίρνεις συνέντευξη από το διευθυντή σου, και ειδικά από έναν άνθρωπο που ξέρει την τηλεόραση όσο κανένας άλλος. Πριν ξεκινήσουμε οφείλω να ομολογήσω πως είχα τρακ και αγωνία μήπως κάτι δεν πάει καλά. Ύστερα από λίγο, όμως, όλα τελείωσαν. Ένιωσα πολύ άνετα και εύχομαι να έκανα κι εκείνον να αισθανθεί το ίδιο άνετα.
Νιώθεις άτυχη που δεν έζησες τη χρυσή εποχή της τηλεόρασης;
Θα μπορούσες να το πεις κι έτσι. Περισσότερα χρήματα, περισσότερη υποστήριξη σε έμψυχο δυναμικό και τεχνικό εξοπλισμό. Δεν μπορώ να σκέφτομαι όμως έτσι, γιατί μου αρέσει η εποχή μου. Την αγαπώ. Παρά τις δοκιμασίες που μας βάζει. Κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, η καταιγίδα θα κοπάσει. Και μετά την καταιγίδα πάντα βγαίνει το πιο όμορφο ουράνιο τόξο. Και αυτό το ουράνιο τόξο δεν θέλω να το χάσω…
O γάμος και η οικογένεια σου λένε κάτι ή ακόμη δεν έχεις αρχίσει να το σκέφτεσαι;
Ούτε ο γάμος ούτε η οικογένεια ούτε τα παιδιά ανήκουν στους βραχυπρόθεσμους στόχους μου. Ούτε καν στους μακροπρόθεσμους, στη φάση που είμαι τώρα εγώ. Για να κάνεις ένα τέτοιο βήμα στη ζωή σου, θα πρέπει να έχεις ξεπεράσει πολλά άλλα θέματα πρώτα. Κι εγώ έχω πολύ δρόμο μπροστά μου. Δεν αισθάνομαι ότι έχω ζήσει όλα όσα θέλω για να δεσμευτώ τόσο σοβαρά. Με αγχώνει πάρα πολύ το «συνέχεια μαζί» και το «για πάντα» που εμπεριέχει ο γάμος. Ακόμη και η αίσθηση της απλής συμβίωσης με πνίγει!
