«Όταν σβήνουν τα φώτα και περνούν τα χρόνια, νομίζω ότι η μοναξιά είναι ο μεγαλύτερος φόβος του ηθοποιού», αποκάλυψε ο Κώστας Κόκλας αναφερόμενος σε μια από τις αγωνίες του για το μέλλον.
Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε στην εκπομπή «JOY» για τα χρήματα, τους “Βασιλιάδες”,για την πορεία του αλλά και την απώλεια του Τόμας Πρωτόπαπα.
Ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της συνέντευξης του Κώστας Κόκλα στην εκπομπή «JOY».
Για τα χρήματα: Για τη δουλειά που κάνω έβγαλα λεφτά που δεν μπορούσα ποτέ να το φανταστώ. Η γενιά μου ήταν τυχερή τότε γιατί έπεσε πάνω στην άνθηση της τηλεόρασης. Πολλά μεροκάματα. Αρκετά χρήματα. Όχι όμως τόσα πολλά για να σε βγάλουν από τη μοίρα του ηθοποιού το ότι στο τέλος μένεις μόνος και φτωχός. Τη δουλειά αυτή την κάνω για βιοποριστικούς λόγους. Σίγουρα έκανα πράγματα που τα έκανα για τα χρήματα. Έχω κάνει διαφημιστικά. Έχω κάνει ραδιοφωνικά διαφημιστικά, βίντεοκλιπ, σίριαλ, αλλά αυτή είναι η δουλειά μου και μέσα σε όλα αυτά εγώ καλούμαι να είμαι καλός σε αυτό που κάνω και γι’ αυτό πληρώνομαι. Από αυτή τη δουλειά άργησα πάρα πολύ να βγάλω κάποια χρήματα. Είναι μία δουλειά που πρέπει να δουλέψεις για αρκετά χρόνια για να αρχίσεις να πληρώνεσαι. Μέχρι τα 30 μου η μητέρα μου με ενίσχυε κανονικά.
Για τα προσωπικά του: Είχα αρκετές εμπειρίες. Ήταν ο δεύτερος γάμος αυτός που έκανα, που απέκτησα το Δημήτρη. Το έχω ολοκληρώσει το θέμα. Ήρθε φυσιολογικά. Ήρθε όταν έπρεπε να έρθει και ήταν ευλογία για εμένα όταν ήρθε ο Δημήτρης.
Για τους «Βασιλιάδες»: Κανείς δεν πληρωνόταν από τους «Βασιλιάδες» για ένα με ενάμιση χρόνο. Όλοι με φοβερή συνέπεια, πολύ μεράκι και σθένος έκαναν αυτή τη δουλειά και την στήριξαν. Ήταν συγκινητικό. Δεν ήταν μόνο εμείς οι ηθοποιοί, εντάξει κάποιοι βγάζαμε και κάνα χαρτζιλίκι από το θέατρο, κάπως συντηρούμασταν, αλλά ήταν και το υπόλοιπο συνεργείο, που ήταν στο πόστο του δεν πληρωνόταν, αλλά είχε πολύ μεράκι. Γι’αυτό σου λέω η δουλειά που κάνουμε δεν είναι δουλειά, είναι προσωπική υπόθεση.
Για το χαμό του Τόμας: Με τον Τόμας, το σοκαριστικό ήταν ο χαμός τους ούτως ή άλλως. Είναι συγκλονιστικό να χάνονται έτσι νέοι άνθρωποι από το τίποτα. Ας είναι καλά εκεί που είναι. Πολύ καλά παίχτηκαν τα επεισόδια και είδαμε και τον Τόμας και θα τον βλέπουμε και στο μέλλον. Δεν αλλάζει τίποτα.
Για το μεγαλύτερο φόβο ενός ηθοποιού: Επειδή είναι μία δουλειά που σε καλομαθαίνει από την άποψη ότι έχει πολύ κόσμο που σε χαιρετάει, έχει κάθε βράδυ επαφή με πολύ κόσμο στο θέατρο, όπου σου δείχνει την εκτίμησή του, την αγάπη του και τη συμπάθειά του, και έχεις πολλά τηλέφωνα που χτυπάνε όλη μέρα από φίλους σου, από θαυμαστές, συνεργάτες. Και υπάρχουν πολλά φώτα. Μετά όταν σβήνουν τα φώτα και περνούν τα χρόνια, νομίζω ότι η μοναξιά είναι ο μεγαλύτερος φόβος του ηθοποιού.
