“Είμαι της άποψης ότι τα πράγματα έρχονται όταν πρέπει να έρθουν. Στην ώρα τους. Ποτέ δεν είχα αυτό το “πότε θα γίνει το μπαμ;”, εξομολογείται η Νάντια Κοντογιώργη.
Την πρωτογνωρίσαμε στο σήριαλ «Δανεικός πατέρας» στο πλευρό του Γιώργου Κωνσταντίνου και λίγο αργότερα στο πλευρό του Στέφανου Κυριακίδη στο σήριαλ «Έρωτας». Ξεχώρισε με τις ερμηνείες της στα μιούζικαλ «Chicago» και «Sugar», όμως το μεγάλο “μπαμ” έμελε να το κάνει με τη συμμετοχή της στην επιτυχία της χρονιά, το σήριαλ “Κάτω Παρτάλι”.
Η Νάντια Κοντογιώργη μίλησε στο περιοδικό People και ξεδίπλωσε στιγμές από την προσωπική της ζωή και τα επαγγελματικά της βήματα.
«Είχα πάντα το σύνδρομο του καλού παιδιού, ήθελα να ικανοποιώ τις επιθυμίες και τις ανάγκες όλων. Μετά από χρόνια, κατάλαβα ότι μπορώ να υπερασπίζομαι και τις δικές μου επιθυμίες και ανάγκες, σε όρια που δεν ενοχλούν κανέναν» αναφέρει μεταξύ άλλων η ηθοποιός που πλέον δείχνει πιο σίγουρη από ποτέ για τα επαγγελματικά βήματα αλλά και σχέδια.
Εκφράζει τον θαυμασμό της για τον Σταμάτη Φασουλή ο οποίος την ξεχώρισε και της έδωσε ευκαιρίες στο θέατρο: «Νιώθω πάντα δέος μαζί του. Υπάρχει πάντα, όμως, και η σχέση μπαμπά – κόρης. Είναι πολύ προστατευτικός και είναι σημαντικό να νιώθεις ασφάλεια, ότι ο άλλος ξέρει και μπορεί να σε οδηγήσει σωστά. Τα πράγματα λειτουργούν σαν καθρέφτης. Τον αγαπούσα πριν τον γνωρίσω και νομίζω ότι με αγάπησε κι αυτός».
Τους πρώτους ρόλους πάντως όπως τονίζει, δεν τους ζήλεψε: «Δεν το είχα ποτέ αυτό. Είμαι της άποψης ότι τα πράγματα έρχονται όταν πρέπει να έρθουν. Στην ώρα τους. Ποτέ δεν είχα αυτό το “πότε θα γίνει το μπαμ;”. Μου έλεγαν, λόγου χάρη, να μην κάνω κλασικό τραγούδι, γιατί θα τραγουδάω κλασικότροπα. Και ήρθε ο ρόλος στο Chicago, ο μοναδικός ίσως ρόλος στον οποίο έπρεπε να τραγουδήσω κλασικότροπα. Το ήθελα πάρα πολύ και προφανώς το προσέλκυσα. Δεν θα ήθελα άλλο ρόλο στο συγκεκριμένο μιούζικαλ, κι ας ήταν και μεγαλύτερος. Πρέπει να μάθουμε, να εξελιχθούμε και μετά να “κουβαλήσουμε” τους μεγάλους ρόλους».
Τι πιστεύει τέλος για τον έρωτα; «Ο έρωτας είναι η απόλυτη ζωή και τα συναισθήματα μεγεθύνονται, αλλά δεν είμαι της άποψης ότι για να βιώσεις τον έρωτα πρέπει να υποφέρεις. Αν πάλι υποφέρεις, θα είναι επιλογή σου. Στον έρωτα θέλω να είμαι αληθινή. Ακόμη κι αν είμαι μίζερη, να το μάθει ο άλλος. Αλλιώς τι θα αγαπήσει, το ψέμα;» απαντάει.
