Η Φιλαρέτη Κομνηνού, μια από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της γενιάς της, λίγο πριν ανοίξει η αυλαία για το “Τρίτο Στεφάνι” στο θέατρο Πάλλας, μιλάει για την αγάπη της στα ταξίδια, τον φόβο που νιώθει πριν από κάθε παράσταση αλλά και για το γιο της που είναι πλέον και συνάδελφος της…
Η ηθοποιός σε πρόσφατη συνέντευξή της αναφέρεται στις δυσκολίες που εμπεριέχει μια τετράωρη παράσταση, λέγοντας πως είναι: «Σα να τρέχεις σε ένα μαραθώνιο, σα να κάνεις ένα τεστ αντοχής».
Συμπληρώνει επίσης, πως ο ρόλος της λαϊκής γυναίκας που υποδύεται στο Τρίτο Στεφάνι είναι γι αυτήν ότι πιο ευχάριστο έχει κάνει μέχρι τώρα: «Γεγονός είναι πως δε θα με φανταζόταν εύκολα κάποιος σε αυτό το ρόλο. Για μένα, όμως, ήταν απόλαυση, η ελληνικότητα που βγάζει αυτή η γυναίκα, μια ελληνικότητα άγνωστη. Έπειτα από όλα αυτά που έχω κάνει μέχρι τώρα, όλες αυτές τις Σκανδιναβικές και τις Αμερικάνικες, τις παγωμένες και τις σκοτεινές, να και μια γυναίκα που βρίζει, εκτονώνεται, συμπεριφέρεται με τον ελληνικό ήχο. Όπως και να το κάνουμε, άλλο η μετάφραση και άλλο ένα έργο που έχει γραφτεί στη γλώσσα σου».
Η Φιλαρέτη Κομνηνού έχει παίξει πολύ σημαντικούς ρόλους κυρίως όμως σε θέατρα που θεωρούνται ιερά όπως είναι η Επίδαυρος και το Ηρώδειο. Στην ερώτηση αν έχει απωθημένα και αν νιώθει ικανοποιημένη από όλα αυτά που έχει κάνει μέχρι σήμερα, απαντάει: «Απωθημένα, όσον αφορά σε ρόλους, δεν έχω. Ένας ρόλος, για να λάμψει και να παγιωθεί, είναι αποτέλεσμα συνεργασίας. Με λάθος συνεργάτες δεν είναι το ζητούμενο ούτε η επιθυμία ο ρόλος, όποιος κι αν είναι αυτός…»
Έπειτα από τόσα χρόνια παρουσίας στο θέατρο, η Φιλαρέτη Κομνηνού, θεωρεί πως η πιο μαγική στιγμή σε κάθε παράσταση είναι: «Η στιγμή πριν απ την παράσταση είναι η γκρίζα ζώνη. Είναι τέτοια η αγωνία που εκείνα τα πέντε λεπτά πριν βγεις στη σκηνή είναι αφόρητα».
Τέλος μίλησε και για τον γιο της ο οποίος θέλησε να ακολουθήσει τα δικά της βήματα, στην υποκριτική, διευκρινίζοντας πως όταν της το ανακοίνωσε προσπάθησε να τον αποτρέψει: «… Δεν το άκουσα ευχάριστα. Μούδιασα όλη. Δεν μπόρεσα να σταματήσω την επιθυμία του, ήθελα όμως να σιγουρευτώ αν είναι πραγματική επιθυμία του ή μια ξιπασιά, έχοντας ζήσει δίπλα στη μάνα του τα θέατρα και τα χειροκροτήματα».
ΠΗΓΗ: Down Town
