Ένας απολύτως συγκλονιστικός ημιτελικός ολοκληρώθηκε με το Καμπ Νόου να τραγουδά τον ύμνο της Μπαρτσελόνα.
Όχι φυσικά για εκείνους με τα άσπρα που πανηγύριζαν για την επική πρόκριση που πήραν, αλλά για εκείνους με τα «μπλαουγκράνα», που τόσους θρίαμβους τους χάρισαν την τελευταία τριετία, αλλά φέτος έχασαν και τους δύο βασικούς τους στόχους μέσα στο γήπεδό τους, σε διάστημα τεσσάρων ημερών.
Η Μπαρτσελόνα, λοιπόν, δεν θα βρεθεί στο Μόναχο για να υπερασπιστεί το ευρωπαϊκό στέμμα της μετά το 2-2 με την Τσέλσι. Πρόκειται σίγουρα για το τέλος ενός κύκλου. Αν πρόκειται και για τέλος εποχής, μένει να αποδειχτεί. Το σίγουρο, πάντως, είναι πως στις 19 Μαΐου η Τσέλσι θα δώσει το «παρών» στον δεύτερο τελικό Champions League στην ιστορία της, και δη σε μία σεζόν που έδειχνε τελείως χαμένη μέχρι την αντικατάσταση του Βίλας-Μπόας από τον Ρομπέρτο Ντι Ματέο, που δικαιούται κάθε εύσημο για την «ανάσταση» της Τσέλσι.
Η Μπαρτσελόνα ξεκίνησε ορμητικά, ωστόσο η διακοπή για τον τραυματισμό του Κέιχιλ και αργότερα του Πικέ έκοψε το ρυθμό της. Μόλις ανέβασε και πάλι ταχύτητα άνοιξε και το σκορ, όταν στο 35’ ο Ντάνι Άλβες έβγαλε την κοντινή κάθετη στον Κουένκα, εκείνος γύρισε παράλληλα με την εστία από το ύψος της μικρής περιοχής και ο Μπουσκέτς απλώς έσπρωξε την μπάλα στα ανυπεράσπιστα δίχτυα. Δύο λεπτά αργότερα ο Τέρι αποβλήθηκε μετά τη βλακώδη ενέργειά του να χτυπήσει ύπουλα όσο και ηθελημένα τον Σάντσες από πίσω και στο 43’ ο Μέσι έβγαλε την ασίστ στον Ινιέστα, που δεν είχε πρόβλημα να πλασάρει για το 2-0.
Ο ημιτελικός έδειξε να τελειώνει πρόωρα.
Δύο λεπτά αργότερα, όμως, ο Λαμπάρντ έβγαλε καταπληκτική κάθετη στον Ραμίρεζ, ο οποίος είχε ξεκινήσει τη φάση και είχε δώσει την πάσα στον Λάμπαρντ, διέσχισε το μισό γήπεδο για να την ξαναπάρει και με ένα «τσίμπημα» την πέρασε… ακόμη πιο καταπληκτικά πάνω από τον Βαλντέζ από πλάγια θέση και το 2-1 ήταν γεγονός.
Πλέον, το θέαμα του δεύτερου ημιχρόνου ήταν απολύτως αναμενόμενο: η Μπαρτσελόνα θα έμπαινε δυναμικά και θα πολιορκούσε την περιοχή της Τσέλσι, η οποία αμύνθηκε με διάταξη πέντε μέσα στην περιοχή και τέσσερις ακριβώς μπροστά τους, γύρω από το ημικύκλιο της μεγάλης περιοχής.
Όπως και έγινε, με το δυναμικό μπάσιμο της Μπαρτσελόνα να της επιφέρει ένα πέναλτι (του Ντρογκμπά στον Φάμπρεγας) στο 49’, ωστόσο ο Μέσι το εκτέλεσε στο οριζόντιο δοκάρι και απέτυχε για ακόμη μία φορά να σκοράρει εναντίον της Τσέλσι και του Τσεχ. Την πολιορκία της Μπαρτσελόνα ανέκοπτε μόνο η συγκλονιστική παρουσία του Ντρογκμπά, ο οποίος όχι μόνο ήταν απροσπέλαστος, άλλα έβγαζε μόνος εναντίον όλων φάσεις ξεκινώντας από τα αριστερά, όπου αγωνιζόταν μετά την αποβολή, χαρίζοντας πολύτιμα λεπτά ξεκούρασης και αποφόρτισης στους συμπαίκτες του. Ακόμη και ένα σουτ υπό σχετικά καλές προϋποθέσεις αποτελούσε σπάνιο φαινόμενο για την Μπαρτσελόνα, που σταδιακά έμενε από εμπνεύσεις και δυνάμεις.
Στο δοκάρι, μέσω των ακροδάχτυλων του Τσεχ, κατέληξε και το σουτ του Μέσι στο 83’ και πλέον τα πάντα έδειχναν Τσέλσι: ο θεός του ποδοσφαίρου αυτήν τη φορά είχε επιλέξει να δικαιώσει τον ηρωισμό και τις ατομικές υπερβάσεις όλων των παικτών και του προπονητή της Τσέλσι, όχι την ποιότητα και την ανωτερότητα της Μπαρτσελόνα. Έτσι, στο 92’ ένα διώξιμο έξω από την περιοχή εξελίχτηκε σε μπαλιά στον Φερνάντο Τόρες, που ακολούθησε το ένστικτό του να τρέξει στην επίθεση και κατέληξε να διασχίζει ανενόχλητος το μισό γήπεδο, για να περάσει και τον Βαλντές και να κάνει το 2-2, χαρίζοντας οριστικά την πρόκριση στην Τσέλσι, που θα παραταχθεί στον τελικό χωρίς τους Τέρι, Ραμίρεζ, Μεϊρέλες.
http://www.citypress.gr/index.html?action=article&article=100483
