Ο Μπόρις Μπέκερ για πάνω από μια δεκαετία (1985-1997) κυριάρχησε στο τένις. Κατέκτησε έξι γκραν σλαμ, εντυπωσιάζοντας το κοινό με το πανίσχυρό σερβίς του, τα γρήγορα ανεβάσματά του στο φιλέ και τις υπέροχες εκτινάξεις του στην προσπάθεια για άμυνα… Πλέον θέλει να κυριαρχήσει και στο πόκερ. Έχει κάποιες μικρές επιτυχίες, χρειάζεται όμως ακόμη πολλή δουλειά. Στόχος του, η πρώτη θέση σε ένα μεγάλο τουρνουά της European Poker Tour!
Έσπασε όλα τα κοντέρ
To 1985 ήρθε στην κυριολεξία από το πουθενά και σε ηλικία μόλις 17 ετών έσπασε όλα τα κοντέρ κατακτώντας το Γουίμπλετον. Ο Μπέκερ έγινε ο νεότερος τενίστας που κατέκτησε γκραν σλαμ (ρεκόρ που το 1989 του πήρε ο Μάικλ Τσανγκ με τη νίκη του στο Ρολάν Γκαρός), εξακολουθώντας όμως να είναι ο νεότερος παίκτης που έχει κατακτήσει τα Γουίμπλετον. Με αυτή την επιτυχία έγινε ο πρώτος Γερμανός και πρώτος παίκτης εκτός ταμπλό που κατάφερνε κάτι τέτοιο. Η επόμενη δεκαετία ήταν γεμάτη επιτυχίες για τον πιτσιρικά από το Λέιμεν, που πανηγύρισε δύο ακόμη φορές την κατάκτηση του Γουίμπλετον (1986, 1989), θριαμβεύοντας επίσης τόσο στο αυστραλιανό (1991, 1996), όσο και στο αμερικανικό όπεν (1989). Απωθημένο του το Ρολάν Γκαρός, η πορεία του στο οποίο τερμάτισε τρεις φορές στον ημιτελικό. Εξι γκραν σλαμ, συνολικά 49 τίτλοι και 713 νίκες στην καριέρα του, άνοδος στο Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης, έπαθλα συνολικής αξίας 25 εκατομμυρίων δολαρίων, ανάδειξή του ως ο καλύτερος παίκτης για το 1989 και κατάκτηση του χρυσού ολυμπιακού μεταλλίου στο διπλό στη Βαρκελώνη το 1992. Θαυμαστή καριέρα, που τον έκανε μέλος του Hall of Fame του τένις το 2003.
Φουλ Χάους στα γκραν σλαμ
Κατά τη διάρκεια της τενιστικής του καριέρας, το πόκερ του κρατούσε συντροφιά. Μάλιστα ήταν αυτό που διατηρούσε σε υψηλό επίπεδο το βαθμό συγκέντρωσης και αποφασιστικότητας του 44χρονου πλέον Γερμανού, πριν από μεγάλες αναμετρήσεις. Από το 1989 και μετά, πόκερ και τένις αποτέλεσαν αχώριστη συντροφιά του, με τον Μπέκερ να έχει στο μυαλό του το φλος ρουαγιάλ και το καρέ, κατά τη διάρκεια των θριάμβων του από το 1989 και μετά. Με τη βοήθεια του πόκερ, κέρδισε πέντε γκραν σλαμ, κάνοντας έτσι ένα ωραιότατο φουλ χάους.
Πόκερ η νέα αγάπη
Στην αρχή έπαιζε για χόμπι. Όλα αυτά όμως μέχρι το 2007. Τότε, στα 40 του, αποφάσισε να αγωνιστεί σε επαγγελματικό επίπεδο. Μεγάλη του φιλοδοξία να αποκομίσει χρηματικό έπαθλο σε ένα μεγάλο τουρνουά και από εκεί και πέρα να ανταγωνιστεί τους κορυφαίους, φθάνοντας στο τελικό τραπέζι των μεγαλύτερων τουρνουά παγκοσμίως. Ένα μέρος του στόχου εκπληρώθηκε με τη συμμετοχή στο τελικό τραπέζι του τουρνουά στο Μόντε Κάρλο τον Απρίλιο του 2008, όταν και κατέλαβε την 7η θέση. Η μεγαλύτερη του στιγμή όμως ήρθε τον Αύγουστου του 2011 στη Βαρκελώνη. Πήρε την 97η θέση, αλλά ήταν μεγάλη επιτυχία καθώς σε αυτό το τουρνουά συμμετείχαν όλα τα πρωτοκλασάτα ονόματα. Κανείς δεν περίμενε ότι θα έφτανε στους τελευταίους 200 και βέβαια ήταν η πρώτη φορά σε μεγάλο τουρνουά του EPT που κέρδισε λεφτά αν και στο τελευταίο του κόλπο, του έλειψε μονάχα ένα «3» για να κάνει κέντα και να νικήσει τον Μπέντζαμιν Τζούχας που είχε τρία 6άρια!
Είναι ένας παίκτης που δε ρισκάρει πολύ, όταν δεν είναι σίγουρος. Δε συνηθίζει να κάνει μπλόφες και δεν είναι ακραίος στα πονταρίσματά του, προσπαθώντας να πάρει το μεγάλο όφελος από τους αντιπάλους του. Όταν όμως έχει εξαιρετικό φύλλο, γίνεται ο Μπέκερ του τένις. Πάρα πολύ επιθετικός και αποφασιστικός στις κινήσεις του. Ακολουθεί μια στρατηγική που μπερδεύει συχνά τους αντιπάλους του, παράλληλα όμως είναι και αρκετά επικίνδυνη όταν αντιμετωπίσει παίκτη που έχει επίσης πολύ δυνατό φύλλο.
Αυτό που όμως θέλει περισσότερο απ όλα είναι και άλλοι θρύλοι του τένις να ασχοληθούν με το πόκερ. «Ο Ρότζερ Φέντερερ θα γινόταν πολύ καλός παίκτης πόκερ, διότι είναι ταπεινός και ήρεμος. Επίσης θα ήθελα να αντιμετωπίσω τον Τζον ΜακΕνρό. Επίσης ξέρω ότι παίζουν πόκερ οι Αντρέ Άγκασι και Πιτ Σάμπρας».