Η Θεατρική – Φιλανθρωπική Ομάδα ΘΕΑ.ΣΥ(ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΑΜΚΕ) και η Ομάδα Θεατρικής Άσκησης της Δ-Β ΑΜΚΕ παρουσίασαν στο Θέατρο Κολλεγίου Αθηνών, την μουσική κωμωδία ” ΠΡΟΒΑΤΟΡΕ”.
Το “ΠΡΟΒΑΤΟΡΕ” είναι μια πρόβα επιθεώρησης, την οποία παρακολουθούν οι θεατές.
Τις διασκευές χρονογραφημάτων (του Α.Σακελλάριου), κείμενα, εικαστικό περιβάλλον, επιλογή μουσικής είχε αναλάβει ο Δημήτρης Βλάσσης, τηςν παρλάτα επιθεώρησης ο Πέτρος Πολίτης, επιμέλεια κίνησης- χορογραφία η Αλίκη Καζούρη, μουσική διασκευή και εκτέλεση ο Φώτης Νέζης, διδασκαλία τραγουδιών η Άντεια Ολυμπίου, φωτισμούς η Μελίνα Μάσχα και η Χάρη Βασιλόπουλου και διεύθυνση σκηνής η Ασπασία Κουτσούκου.
Τις ομάδες συγκροτούν ερασιτέχνες ερμηνευτές (επιστήμονες, επιχειρηματίες,κλπ) που αγαπούν το Θέατρο και εντάσσονται στην παράδοση μιας πολυετούς πειραματικής, θεατρικής δράσης. Ερμηνεύουν οι:(αλφαβητικά)Ασημακοπούλου Εβίτα, Βαλλιάνος Αλέξανδρος, Βουράκης Αντώνης, Γεωργακοπούλου Μαίρη, Γεωργιάδου Κατερίνα, Γρηγοριάδου Μαρία, Δημητριάδου Διδώ, Ζωνίδης Νίκος, Καραμπέλλου- Φράγκου Ιλεάνα, Κίλιαν Κιμ, Κοντός Αλέξανδρος, Λεμπέσης Γιώργος, Λιβάνιος Νίκος, Λιβανίου Αθηνά, Λυμπερτάτος Βασίλης, Μανιάρας Μιχάλης, Παλαιολόγου Βίκυ, Παπαδάκης Κώστας, Παπαδοπούλου Ρένα, Πολίτης Πέτρος, Ρόρρη Μαριάννα, Σπινθουράκης Στέλιος, Σταυρίδης Αλέξης, Χούπη Κατερίνα.
Η φετινή χορηγία, από τα έσοδα των παραστάσεων θα δοθεί στο Φιλανθρωπικό Σωματείο AURORA κατά της λευχαιμίας (www.aurora.gr).
Σημείωμα για την παράσταση.
Η «επιθεώρηση» απαιτεί από τους ερμηνευτές της ιδιαίτερη προσέγγιση. Μέσα σε πέντε, το πολύ, λεπτά πρέπει να δημιουργήσουν θεατρική μυσταγωγία και να φορτίσουν τον θεατή με κωμική διάθεση. Είτε με την εμφάνισή τους, είτε με το απρόσμενο του χαρακτήρα του ρόλου και του ύφους τους (μεθύστακας, παιδάκι, κλπ.) είτε με την θεατρικότητα και την υπερβολή του κοστουμιού τους. Kατόπιν- με την βοήθεια κάποιου «πασσαδόρου»,και μέσω μιας σύντομης- μεταξύ τους- συνομιλίας κατατοπίζουν τον θεατή περί του θέματος – Πως από δω Γιάννη; – Άστα ρε Γιώργο. Xάσαμε την πεθερά μου. Ήδη η εν λόγω αναφορά περιέχειόχι μόνο την φαεινή ιδέα του δραματουργήματος, αλλά και την αναμονή- από το κοινό- της, εν συνεχεία, αναφοράς σε πρόσωπα-κλειδιά της κωμωδίας, όπως πχ. η πεθερά.
Eν συνεχεία αναπτύσσεται το θέμα. Tο πως δηλαδή ο ερμηνευτής ταλαιπωρείται από την κατάσταση. Aυτά μέσω ενός διαλόγου ο οποίος μεταλλάσσεται σε έμμετρο- κυρίως, με ευρηματική ρίμα- ιδιαίτερα αγαπητό στους θεατές, οι οποίοι αναμένουν την έκπληξη- αλλά και την γοητεία- της επερχόμενης ομοιοκαταληξίας. H κορύφωσις έρχεται με το τραγούδι που ακολουθεί- είτε μεταλλαγμένο στιχουργικά σουξέ της εποχής, είτε διαχρονική επιτυχίαελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, όλων των εποχών.
Tο νούμερο δεν ολοκληρώνεται πάντα με την δικαίωση ή την λύση των “δεινών” του θεατρικού ήρωα. Aλλωστε, δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Αρκεί να περάσειτο κοινό κάποιες στιγμές ευφορίας, να μείνουν στη μνήμη του, κάποια ευφυολογήματα και να φύγει τραγουδώντας τα ρεφραίν της παράστασης. Θα αναρωτηθεί κανείς αν μπορεί ένας ερασιτεχνικός θίασος να ανεβάσει με επιτυχία«επιθεώρηση»,και μάλιστα όταν η παράδοση του είδους απαιτεί «ιερά τέρατα», σαν τουςAυλωνίτη, Mακρή,Στραυρίδη, Nτορ, Kαλουτά, κλπ.κλπ.-τα οποία με την τεράστια εμπειρίατους μπορούσαν νακαθηλώσουν το κοινό και να προκαλέσουν- άμα τη εμφανίσει- το γέλιοτου θεατή.
Αντίστοιχα, λοιπόν ενθουσιάζειτομικρό-και μεταξύ του, γνώριμο- κοινό της ερασιτεχνικής παράστασης,και μόνη ηεμφάνισηενός επιτυχημένου επιχειρηματία ή ενός εγκρίτουνομομαθούς ή ενός σοβαροτάτουεπιστήμονος- οοποίος δέχεται να “τσαλακωθεί” στον βωμότης θεατρικής μίμησης- σαν π.χ.“μπανταρισμένο” θύματροχαίου, ή σαν φοροδιαφεύγωνταβερνιάρης, ή σαν σεξομανής καλόγρια. Παράλληλα, με την ανα-παράσταση του είδους,αποσκοπούμε- πέραν της διασκέδασης- καιστηνδιάσωσητηςθεατρικής φόρμας, του λεξιλογίου και των μουσικών ακουσμάτων (από την οπερέτα μέχρι σήμερα) μέσα από 30τραγούδια ελαφράς μουσικής.
Δείτε φωτογραφίες:
φωτογραφίες: papadakispress/ Δημήτρης Πελέκης