Ο Ελληνικός Σύλλογος Αποφοίτων του LSE τίμησε την Μαριάννα Λάτση για την προσφορά της στο κοινωνικό σύνολο.
Σε μια αίθουσα ασφυκτικά γεμάτη, με τα μέλη της οικογένειας της να καταλαμβάνουν την μπροστινή σειρά των καθισμάτων, η Μαριάννα Λάτση, βραβεύτηκε από τον Ελληνικό Σύλλογο Αποφοίτων του London School of Economics and Political Science (LSE), του οποίου υπήρξε απόφοιτη, για την «εξαιρετική προσφορά της στο κοινωνικό σύνολο».
Στην εκδήλωση που διοργανώθηκε προς τιμήν της στο Μουσείο της Ακρόπολης, παραβρέθηκαν οι κοντινοί της άνθρωποι: η μητέρα της Εριέττα Λάτση, σε μια από τις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις της, ο γιος της Πάρις Κασιδόκωστας-Λάτσης και η κόρης της Εριέττα Κούρκουλου-Λάτση. Το παρών έδωσαν, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, η κ. Χριστοφιλοπούλου, ο Τάσος Γιαννίτσης, ο πρώην υπουργός Γ. Παπακωνσταντίνου κ.α.
Ο Νίκος Σοφιανός, Πρόεδρος του Ελληνικού Συλλόγου Αποφοίτων LSE, προλογίζοντας την εκδήλωση που έγινε στο Μουσείο της Ακρόπολης είπε μεταξύ άλλων: «Στο πρόσωπο της κ. Μαριάννας Λάτση βραβεύουμε την Αριστεία, σ’ όλες τις εκφάνσεις της. Είτε αναφερόμαστε στην επιχειρηματική επιτυχία, είτε στο φιλανθρωπικό έργο στο οποίο η κ. Λάτση δίνει ιδιαίτερο βάρος. Είτε στην στήριξη των νέων για να ανοίξουν τα φτερά τους».
Στη συνέχεια πήρε το λόγο η Πρέσβης της Μεγάλης Βρετανίας στην Ελλάδα Kate Smith, η οποία αναφέρθηκε στην ομηρική ερμηνεία του όρου αριστεία. Η ΓΓ του Συλλόγου των αποφοίτων, κ. Δουνδουλάκη παρουσίασε το βραβείο και διάβασε το ομόφωνο ψήφισμα του Συλλόγου, σύμφωνα με το οποίο δόθηκε το βραβείο στην κ. Λάτση.
Παραλαμβάνοντας το βραβείο της η Μαριάννα Λάτση ευχαρίστησε τον σύλλογο για την τιμή που της έκανε και αναφέρθηκε στα πρόσωπα που την ενέπνευσαν και την στήριξαν στη μέχρι τώρα πορεία της. Έκανε ειδική αναφορά στους καθηγητές της στο LSE, μίλησε για την στήριξη που της παρείχε η μητέρα της, για τον πατέρα της και πώς εκείνος την ενέπνευσε αλλά και για τον σύντροφο της ζωής της, Νίκο Κούρκουλο.
Η κ. Λάτση αναφέρθηκε σε μια φράση του πατέρα της Γ. Λάτση που καθόρισε την πορεία της και έχει πάντοτε ως γνώμονα στη ζωή της: «βοήθησε όπου και όσο μπορείς». Σε πολλά σημεία της ομιλίας έκανε ιδιαίτερη μνεία στον πατέρα της και μεταξύ άλλων είπε γι’ αυτόν: «Έβλεπε από τότε ότι το μεγαλύτερο εφόδιο για να αλλάξει ο κόσμος είναι η παιδεία. Και ήθελε να δώσει αυτή τη δυνατότητα και σε εκείνους που δεν την είχαν. Το να βοηθά τον κόσμο ήταν για εκείνον θεμελιώδες καθήκον. Για τον ίδιο το στοιχειώδες καθήκον ήταν μια αυτονόητη πράξη. Το οικογενειακό μας ίδρυμα φέρει το μοναδικό του πνεύμα».
