Σε μια κλωστή κρέμεται η Ευρωζώνη, εν όψει της εξαιρετικά κρίσιμης Συνόδου Κορυφής στην οποία παίζεται «κορώνα-γράμματα» το μέλλον του ευρώ, αλλά και της Ελλάδας, με πολλούς κινδύνους λόγω των διαφορών ανάμεσα στις χώρες αναφορικά με την άμεση απάντηση στην κρίση χρέους και τη μεσοπρόθεσμη αναθεώρηση των συνθηκών για την ενίσχυση της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Οι πιέσεις για την επιτυχία της διήμερης Συνόδου Κορυφής αυξήθηκαν μετά και τη νέα απειλή του οίκου αξιολόγησης S&P για υποβάθμιση μιας σειράς ευρωπαϊκών τραπεζών.
Η ατμόσφαιρα αναμένεται ότι θα είναι τεταμένη μεταξύ των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ που συναντώνται σήμερα από τις 19.30 (20.30 ώρα Ελλάδας) για ένα δείπνο εργασίας, ουσιαστικά μία «μίνι-Σύνοδο» πριν τη συνάντηση των ηγετών των «27», όπου θα συμμετέχουν η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ο επικεφαλής της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπάι και ο Ευρωπαίος επίτροπος, αρμόδιος για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Όλι Ρεν.
Ανάμεσα στα ακανθώδη θέματα που βρίσκονται στο τραπέζι είναι η αλλαγή της συνθήκης που θέλει πάση θυσία η Γερμανία, ώστε να επισημοποιήσει μια νέα πειθαρχία που θα περνάει κυρίως από «χρυσούς κανόνες» για όλες τις χώρες σχετικά με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, σχεδόν αυτόματες χρηματοπιστωτικές κυρώσεις εναντίον των κρατών που παραμένουν χαλαρά και ένα αυξημένο δικαίωμα επέμβασης της ΕΕ στα σχέδια εθνικών προϋπολογισμών.
Το ερώτημα είναι αν η μεταρρύθμιση θα γίνει και με τις 27 χώρες της ΕΕ και με ποιες ρυθμίσεις, ή μόνο με τις 17 χώρες της ευρωζώνης. Για το ζήτημα αυτό, μια προπαρασκευαστική συνάντηση που πραγματοποιήθηκε χθες το βράδυ μεταξύ υψηλόβαθμων αξιωματούχων δεν σημείωσε καμιά πρόοδο.
Σύμφωνα με κοινοτική πηγή που επικαλείται η Deutsche Welle, υπάρχουν σημαντικότατες διαφωνίες μεταξύ του γερμανογαλλικού άξονα και της Κομισιόν τόσο ως προς το πώς θα κατοχυρωθεί νομικά η αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία στην Eυρωζώνη, όσο και ως προς τα μέσα που θα πρέπει να διατεθούν για να σβήσει η πυρκαγιά που έχει ανοίξει στην Ευρώπη η κρίση χρέους.
Η κατάσταση περιγράφεται ως εξαιρετικά κρίσιμη με την κ. Μέρκελ να επιμένει ότι δεν πρόκειται να αποχωρήσει από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων αν δεν υπάρξει συμφωνία για μια ουσιαστική αναθεώρηση των ευρωπαϊκών συνθηκών που να δεσμεύουν, αν όχι τους «27», τουλάχιστον τα 17 μέλη της Ευρωζώνης σε διακρατικό επίπεδο.
Από την άλλη πλευρά, οι κ.κ. Ρομπάι, Μπαρόζο και Γιούνκερ, υποστηρίζουν ότι δεν χρειάζεται να γίνει αναθεώρηση των Συνθηκών γιατί η διαδικασία είναι χρονοβόρα και με αβέβαιο αποτέλεσμα και αντιπροτείνουν μια νομικά κατοχυρωμένη αυτοδέσμευση των Ευρωπαίων εταίρων για δημοσιονομική πειθαρχία με μια απλή προσθήκη στο Πρωτόκολλο 12 της Συνθήκης της Λισαβόνας.
Ωστόσο, η γερμανική εμμονή για ευρεία αναθεώρηση των Συνθηκών προκαλεί αντιδράσεις. Ο υπουργός Εξωτερικών της Τσεχίας Κάρελ Σβάρτσενμπεργκ προειδοποίησε ότι πριν από τις μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν δημοψηφίσματα και διερωτήθηκε αν σε μια στιγμή που το ευρωπαϊκό οικοδόμημα βρίσκεται στο σημείο μηδέν, υπάρχει η τόλμη για ψηφοφορίες σε επιμέρους χώρες.
Από την πλευρά του ο Σουηδός ομόλογός του Καρλ Μπιλντ, υπογράμμισε ότι σε περίπτωση που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ελέγχει τις αποφάσεις των κοινοβουλίων τότε τίθενται εν αμφιβόλω βασικές αρχές της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Πάντως η καγκελάριος φαίνεται να ενισχύεται στην εμμονή της για ευρεία αναθεώρηση των συνθηκών και από τον αμερικανικό παράγοντα. Σε τηλεφωνική συνομιλία που είχε χθες το βράδυ, ο πρόεδρος Ομπάμα συμφώνησε μαζί της για τη σημασία μιας «διαρκούς και αξιόπιστης λύσης» του προβλήματος χρέους και υπογράμμισε τη θέλησή του να συνεχίσει τη συνεργασία σε αυτό το θέμα «αναγνωρίζοντας τις υπηρεσίες της».
Η Βρετανία πάντως μοιάζει να θέλει ανταλλάγματα που είναι δύσκολο να δεχθούν οι εταίροι της για να αποδεχθεί μια αλλαγή της συνθήκης. Το Παρίσι και το Βερολίνο από την άλλη φαίνονται έτοιμα για μια συμφωνία στους κόλπους μόνο της ευρωζώνης, με κίνδυνο να διευρυνθεί το χάσμα.
Ο στόχος επίσης είναι να δοθούν εγγυήσεις στη Γερμανία και στην ΕΚΤ ώστε η τελευταία- που διεξάγει επίσης σήμερα την ετήσια σύνοδό της και μπορεί να μειώσει τα επιτόκιά της- να δεχθεί να κάνει περισσότερα για την επίλυση της κρίσης του χρέους.
Ο πρόεδρός της άφησε να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να το κάνει σε περίπτωση που υιοθετηθεί πράγματι από την ευρωζώνη «ένα δημοσιονομικό σύμφωνο».
Τέλος, ένα άλλο επίμαχο θέμα είναι ότι ορισμένες χώρες θέλουν να υπάρξουν πιο βραχυπρόθεσμα μέτρα, που θα ενισχύσουν τα χρηματοπιστωτικά τείχη προστασίας της ευρωζώνης, ζητώντας να αυξηθούν με κάποια μορφή τα μέσα του μηχανισμού αρωγής της νομισματικής Ένωσης, επιτρέποντάς του, μεταξύ άλλων, να έχει κάποια στιγμή πρόσβαση στο ταμείο της ΕΚΤ.
Η Γαλλία το υποστηρίζει, ενώ η Γερμανία από την πλευρά της, αρνείται.
http://www.citypress.gr/index.html?action=article&article=91784
