Θλίψη σκόρπισε στην υφήλιο η είδηση του θανάτου του Νέλσον Μαντέλα το βράδυ της Πέμπτης σε ηλικία 95 ετών. Το θάνατό του ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, Τζέικομπ Ζούμα, ο οποίος έδωσε εντολή οι σημαίες στη Νότια Αφρική να κυματίσουν μεσίστιες στη μνήμη του «Μαντίμπα», τονίζοντας ότι ο Μαντέλα θα κηδευτεί δημοσία δαπάνη.
Ο «Μαντίμπα» πέθανε γαλήνια στο σπίτι του στο Γιοχάνεσμπουργκ, περιστοιχισμένος από τα μέλη της οικογένειάς του.
«Το έθνος έχασε το σημαντικότερο τέκνο του, ο λαός έχασε τον πατέρα του», τόνισε, φανερά συγκινημένος και ντυμένος στα μαύρα ο Ζούμα, υπογραμμίζοντας ότι ο Μαντέλα διακρινόταν, πέρα από τους πολιτικούς αγώνες του, για την «ταπεινότητα, την ανθρωπιά και τη συμπόνια» που έδειχνε σε όλους.
«Οι σκέψεις και οι προσευχές μας αυτήν την ώρα είναι με την οικογένειά του, στην οποία οφείλουμε ευγνωμοσύνη διότι θυσίασε πολλά για να είναι ελεύθερος ο λαός μας», συνέχισε ο Ζούμα αναφερόμενος ονομαστικά στη σύζυγό του, την Γκράσα Μασέλ, την πρώην σύζυγό του Ουίνι Μαντέλα, «τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά του».
«Σκεφτόμαστε επίσης τους συντρόφους και τους φίλους του που πολέμησαν μαζί με τον Μαντίμπα, σκεφτόμαστε το λαό που σήμερα θρηνεί τον χαμό του μοναδικού ανθρώπου που πάνω απ’ όλους ενσάρκωσε τις ελπίδες του για ειρήνη και συμφιλίωση», τόνισε ο πρόεδρος.
Ποιος ήταν ο Νέλσον Μαντέλα
Παγκόσμιο είδωλο στον αγώνα κατά του απαρτχάιντ και εθνικός ήρωας στην πατρίδα του, τη Ν. Αφρική, ο Νέλσον Μαντέλα, ο πρώτος μαύρος, δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας του άφησε το βράδυ της Πέμπτης την τελευταία του πνοή. Η εύθραυστη υγεία του τον πρόδωσε. Ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα σύμβολα προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της εποχής μας, ήταν ένας άνθρωπος που η αφοσίωσή του στις ελευθερίες του λαού του ενέπνευσαν υπέρμαχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο. Αν και την τελευταία δεκαετία είχε αποσυρθεί από την πολιτική σκηνή, παρέμενε εξαιρετικά δημοφιλής εντός και εκτός συνόρων. Διάσημος για τον αγώνα του κατά του ρατσισμού, πέρασε είκοσι επτά χρόνια στη φυλακή αγωνιζόμενος ενάντια στο τελευταίο προπύργιο της λευκής παντοδυναμίας στη «μαύρη ήπειρο», για να κάνει, μετά την απελευθέρωσή του, σκοπό της ζωής του την εθνική και φυλετική συμφιλίωση. Ελεύθερος από το 1990, ανέλαβε την προεδρικό χρίσμα από το 1994 μέχρι το 1999. Το 1993 τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τον τελευταίο πρόεδρο του απαρτχάιντ, Φρεντερίκ ντε Κλερκ, για την επιτυχή ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων που οδήγησαν στη Δημοκρατία.
Ο Μαντέλα γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου το 1918 στο Τρασκέι στη Νότιο Αφρική. Γιος ενός φυλάρχου αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Γιοχάνεσμπουργκ. Πήγε στο Γιοχάνεσμπουργκ επειδή οι γονείς του ήθελαν παρά τη θέλησή του να τον παντρέψουν. Το 1944, έγινε μέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου (ANC) και εργάστηκε σκληρά για την εξάλειψη των πολιτικών του απαρτχάιντ του κυβερνώντος Εθνικού Κόμματος. Κατά τη διάρκεια της δίκης του για τις δραστηριότητές του, ο Μαντέλα διακήρυξε: «Πάλεψα ενάντια στην κυριαρχία των λευκών, πάλεψα και ενάντια στην κυριαρχία των μαύρων. Αυτό που επιθυμώ είναι το ιδανικό μιας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας, όπου όλοι οι άνθρωποι συμβιώνουν αρμονικά και απολαμβάνουν ίσων ευκαιριών. Είναι ένα ιδανικό, το οποίο ελπίζω να ζήσω και να το πραγματοποιήσω. Αλλά αν χρειαστεί, είναι ένα ιδανικό για το οποίο είμαι προετοιμασμένος να πεθάνω»…
Το 1969 η μοίρα χτύπησε δύο φορές την οικογένειά του . Χάνει τον ένα γιο του από AIDS και τον άλλο σε τροχαίο δυστύχημα.Το 2010 χάνει και την δισέγγονή του σε τροχαίο. Από τότε ο Μαντέλα δραστηριοποιείται ενεργά κατά του AIDS. Κατά την 90ή επέτειο των γενεθλίων του, το 2008, έγινε ένας παγκόσμιος εορτασμός προς τιμήν του .
Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Στις αρχές του Ιουνίου εισήχθη στο νοσοκομείο για 24 ώρες στο πλαίσιο εξετάσεων ρουτίνας, όπως δήλωσαν τότε οι αρχές, ενώ τον περασμένο Δεκέμβριο πέρασε σχεδόν τρεις εβδομάδες στο νοσοκομείο με λοίμωξη του αναπνευστικού έπειτα από εγχείρηση για αφαίρεση πέτρας από τη χοληδόχο κύστη. Είχε ιστορικό πνευμονοπάθειας από το 1988, όταν προσεβλήθη από φυματίωση στη φυλακή όπου βρισκόταν ως πολιτικός κρατούμενος. Το 2001 υπεβλήθη σε ακτινοθεραπεία για καρκίνο του προστάτη και τον επόμενο χρόνο δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι είχε θεραπευτεί εντελώς.
Πηγή: Protothema.gr
