Ο Τρύφωνας Σαμαράς μάς συστήνει τον μικρότερο αδελφό του, Γιώργο, και φωτογραφίζεται μαζί του σε μια αποκαλυπτική κοινή συνέντευξη. Ο γνωστός κομμωτής Τρύφωνας Σαμαράς μαζί με τον κατά δύο χρόνια μικρότερο αδελφό του, Γιώργο, αναπολούν τα παιδικά τους χρόνια και μιλούν για τη σχέση που έχουν, στη συνέντευξη που παραχώρησαν στο περιοδικό “ΟΚ!”.
Διαβάστε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά αποσπάσματα αυτής της ενδιαφέρουσας συνέντευξης:
Τρύφωνας Σαμαράς: «Παρόλο που µε τον αδελφό µου έχουµε δύο χρόνια διαφορά, η µητέρα µας, η Βούλα, ήθελε να µας ντύνει µε τα ίδια ρούχα, σαν να ήµασταν δίδυµοι. Ήµουν το πρώτο εγγόνι της οικογένειας, οπότε όλοι οι συγγενείς µε είχαν στα όπα-όπα. Θα µπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι όταν γεννήθηκε ο Γιώργος, εγώ ζήλεψα – µια και είχα συνηθίσει να είµαι το καλοµαθηµένο που είχε την προσοχή όλων στραµµένη πάνω του. Αλλά αυτό δεν συνέβη. Εξακολουθούσα να είµαι στο επίκεντρο. Και πώς να µην ήµουν δηλαδή; Τους έκανα όλους να γελάνε, πότε τραγουδώντας το ‘‘Σκόπια, σκόπια µισκό’’ της Ραφαέλα Καρά και πότε το “Καροτσέρη” και το “Έχω ένα µυστικό” της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Είχα και στις δύο µεγάλη αδυναµία. ∆εν υπήρχε περίπτωση να έρθει καλεσµένος στο σπίτι και να µην κάνω σόου».
Γιώργος Σαμαράς: «Ο Τρύφωνας ήταν χαρισµατικός και ήξερε από µικρός τι θα κάνει στη ζωή του. Θυµάµαι, έπαιρνε τις κούκλες των ξαδέλφων µας και τις κούρευε. Ως παιδιά είχαµε ξεχωριστές παρέες, αλλά τώρα που µεγαλώσαµε βγαίνουµε συχνά µαζί, πηγαίνουµε σε κλαµπ, στα µπουζούκια. Πάντα τον αγαπούσα, πάντα τον στήριζα, αλλά από τότε που χάσαµε τη µητέρα µας, αισθάνοµαι την ανάγκη να επικοινωνούµε περισσότερο».
Τρύφωνας: «Η οικογένειά µου είναι ό,τι πιο σηµαντικό έχω στη ζωή µου. Ήµουν τόσο προσκολληµένος στους δικούς µου, που έµενα στο πατρικό µου στον Άγιο ∆ηµήτριο µέχρι τα 32 µου χρόνια, παρότι από τα 20 εργαζόµουν και ήµουν οικονοµικά ανεξάρτητος. Ο θάνατος της µητέρας µας, τον Ιανουάριο του 2006, µας ένωσε ακόµη περισότερο µε τον Γιώργο και παρόλο που µπορεί να µην ταιριάζουµε ως χαρακτήρες, αισθάνοµαι ότι δεν έχω κανέναν άλλο τόσο δικό µου άνθρωπο όσο τον αδελφό µου».
Τρύφωνας: «Όταν ήμασταν μικροί, δεν παίζαµε συχνά µαζί, γιατί του Γιώργου του άρεσε το ποδόσφαιρο και ήθελε να γίνει µηχανικός αυτοκινήτων. Παρ’ όλα αυτά µοιραζόµασταν το ίδιο δωµάτιο, µέχρι που πήγαµε στον στρατό , και είχε πλάκα γιατί εγώ κολλούσα αφίσες της Αλίκης Βουγιουκλάκη και της Φάρα Φόσετ, που έπαιρνα από τη ‘’Μανίνα‘’και την ‘’Κατερίνα’’, ενώ εκείνος είχε φωτογραφίες ποδοσφαιριστών. Μου άρεσε τόσο πολύ η Φόσετ, που είχα παραγγείλει σε µία εξαδέλφη µου να µου φέρει από την Αµερική µία κούπα µε τη φωτογραφία της που την έχω ακόµα».
Γιώργος: «Το δωµάτιο ήταν µοιρασµένο. Από τη µία πλευρά υπήρχαν φωτογραφίες των παικτών του ΠΑΟΚ και από την άλλη ηθοποιών και τραγουδιστών».
Στη συνέχεια της συνέντευξης ο Τρύφωνας Σαμαράς μοιράζεται το όνειρό του ότι όταν ήταν μικρός ήθελε να γίνει ηθοποιός, θυμάται τη γνωριμία του με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την οποία και χτένισε, και τέλος εξομολογείται ότι δεν νιώθει έτοιμος να αποκτήσει παιδί.
