Ένας καλός ύπνος και μια καλή προσωπική ζωή είναι για την Κωνσταντίνα Μιχαήλ τα μυστικά της ευτυχίας… Η γνωστή ηθοποιός σε μια ιδιαίτερα αποκαλυπτική συνέντευξη στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» , εμφανίζεται κατασταλαγμένη ως προς το τι θέλει από τη ζωή και την καριέρα της, ενώ δεν διστάζει να πάρει θέση και για την πολιτική και κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα.
Ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:
– Πώς σε ξαναεπινόησες;
Με πολύ κόπο και αρκετό σκοτάδι. Τα «όχι» δεν σου φτιάχνουν καριέρα παρά μόνο όταν αρχίσεις και τα ερμηνεύεις σωστά. Έπρεπε να αποδείξω και πάλι ότι έχω τα κουράγια και τα guts για κάτι διαφορετικό, όποιο κι αν ήταν το κόστος που θα έπρεπε να πληρώσω. Άλλαξα τις προτεραιότητές μου, έμαθα να ζω με λίγα, έδωσα αξία στα ελάχιστα και τράβηξα τον δρόμο που ήθελα.
– Στη φετινή παράσταση υποδύεσαι μια εισαγγελέα. Εάν το σκηνικό αυτό μεταφερόταν στον πραγματικό κόσμο, ποιον θα έβαζες στο εδώλιο του κατηγορουμένου;
Η εύκολη λύση θα ήταν να κάνω την εξυπνάδα και να βάλω στο εδώλιο του κατηγορουμένου κάποιον πολιτικό. Δεν θα το κάνω, διότι πιστεύω ότι οι πραγματικοί κατηγορούμενοι είμαστε εμείς που τους βάζουμε σε αυτή τη θέση. Όλοι εμείς που ενώ υποστηρίζουμε ότι απεχθανόμαστε το πελατειακό κράτος, μια ζωή προσπαθούμε να γίνουμε πελατάκια του. Ωστόσο, οι πραγματικοί κατηγορούμενοι, αυτοί που έχουν κάνει το μεγαλύτερο κακό στην Ελλάδα, είναι οι «μεσάζοντες», τα πρόσωπα δηλαδή που βρίσκονται μεταξύ πολιτικών και πολιτών, κάποιοι υψηλά ιστάμενοι δημόσιοι υπάλληλοι που λειτουργούν ως πολιτικά φερέφωνα πλουτίζοντας με ρεμούλες εις βάρος του λαού. Από εκεί και ύστερα είμαστε μια κοινωνία που αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες των πράξεών της. Είναι σπάνιο να ακούσεις Έλληνα να λέει «εγώ φταίω γι’ αυτό» και είναι ακόμη σπανιότερο να γνωρίσεις Έλληνα που να μη τον νοιάζει μόνο το τομάρι του. Ίσως γι’ αυτό καταλάβαμε με τόσο βίαιο τρόπο τη ρήση «Αν καεί το σπίτι του διπλανού, θα καεί και το δικό σου».
– Την τελευταία εβδομάδα έχει ξεσπάσει ξανά ντόρος με τη Χρυσή Αυγή ύστερα από τις νέες δηλώσεις του Νότη Σφακιανάκη. Πώς το σχολιάζεις;
Δεν θέλω να μπω στον χορό των δηλώσεων για ένα κόμμα που με τη δράση και την ιδεολογία του έβγαλε ό,τι πιο φθηνό, ό,τι πιο χυδαίο, ό,τι πιο απάνθρωπο εμπεριέχουμε ως άνθρωποι. Στην αρχή, όταν πρωτοεμφανίστηκε το φαινόμενο, με απασχόλησε, με προβλημάτισε και, τέλος, με τρόμαξε αυτό το πρόσωπο της κοινωνίας, αυτό το ποσοστό του μίσους που τρύπωσε ανάμεσά μας. Σήμερα προτιμώ να του γυρίσω την πλάτη, να μην το υπολογίσω και να μην του χαρίσω ξανά ούτε κουβέντα παραπάνω. Προτείνω στους ιδεολόγους αοιδούς να πουν κάνα τραγούδι και να αφήσουν τις κορόνες και σ’ εμάς τους υπόλοιπους που κάναμε μάγκες τα ψευτοκουτσαβάκια να ασχοληθούμε με τα σοβαρά προβλήματα της καθημερινότητάς μας!
– Τι σε έκανε να μείνεις έξω από τα στερεότυπα της Ελληνίδας μάνας και συζύγου;
Τα στερεότυπα της ελληνικής οικογένειας με έχουν στιγματίσει -όπως και κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο σήμερα- και μου έχουν δημιουργήσει τόσο ανάμικτα συναισθήματα ώστε με οδήγησαν στην άρνηση για το κλασικό σχήμα: γάμος, σπιτικό, παιδάκια, αγγλικά, φροντιστήριο, καράτε, άγχος, καριέρα, υπερπροστασία, το «άλλη δεν έκανε παιδί, μόνο η Μαριώ τον Γιάννη». Αυτός ο αστικός μύθος της Ελληνίδας μάνας και του καταπιεσμένου-καταπιεστή πατέρα που αγωνίζονται για το καλό του παιδιού τους πνίγοντάς το, αποστειρώνοντάς το και βγάζοντάς το στον κόσμο ανυπεράσπιστο και κακομαθημένο, έχοντας οδηγήσει ταυτόχρονα τον έρωτά τους και τον γάμο τους στη μιζέρια του χρέους και στην καταστροφή, εμένα δεν μου ταιριάζει. Οχι, δεν ήθελα να ακολουθήσω αυτό το μοντέλο. Στην τελική, δεν θεωρώ υποχρεωτικό να αναπαραχθούμε όλοι!
– Ποια είναι τα μυστικά της ευτυχίας;
Ένας καλός ύπνος και μια καλή προσωπική ζωή. Ευχαριστώ τον Θεό που σήμερα τα έχω και τα δύο…
