Για τις τηλεοπτικές του εμπειρίες και τις φιλίες που απέκτησε στη μέχρι τώρα διαδρομή του στο χώρο της showbiz μίλησε ο Δημήτρης Ουγγαρέζος.
Ο γνωστός παρουσιαστής αποκαλύπτεται στο Πρώτο Θέμα και αναπτύσσει πολλές πτυχές της προσωπικότητάς του όπως αυτές διαμορφώθηκαν στην πάροδο του χρόνου.
Τι απαντά όταν τον ρωτούν αν νιώθει αναγνωρίσιμος; «Αναγνωρίσιμος; Οχι, δεν θεωρώ δεδομένο ότι ξέρουν όλοι ποιος είμαι. Ακου μια ιστορία. Στα πρώτα χρόνια του MAD ψαχνόμουν στον δρόμο, αναρωτιόμουν αν με κοιτούν και με αναγνωρίζουν. Είμαι λοιπόν στο Φάληρο, στο “Ρακάδικο”, και βλέπω κάτι πιτσιρίκες, 16, 17 το πολύ, να με παρατηρούν. Είναι και το τηλεοπτικό κοινό του MAD αυτές οι ηλικίες. Οπότε τους γνέφω “ναι, εγώ είμαι” και ενώ ετοιμάζομαι να πω “ευχαριστώ πολύ” περιμένοντας να ακούσω κάτι για την τηλεοπτική μου παρουσία, η κοπέλα μού δίνει παραγγελία. Θεώρησε πως ήμουν ο σερβιτόρος».
Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος είναι 33 ετών. Μέχρι πέρυσι έπρεπε να ξυπνά στις 5.30 τα ξημερώματα. Μόλις οι δείκτες του ρολογιού του έδειχναν το σήμα της νίκης (γύρω στις δέκα το βράδυ), έκλειναν τα μάτια του. «Έχουν ασπρίσει τα μαλλιά μου από τη δουλειά». Το παραπάνω είναι η απάντηση που δίνει όταν του λες ότι είναι τυχερός. «Πάντοτε έκανα δοκιμαστικά για να πάρω δουλειές. Δεν ήξερα κανέναν απολύτως στο MEGA. Δουλεύω από το πρωί ως το βράδυ. Έχω ανάγκη να δουλέψω, να προσφέρω. Δεν κουράζομαι. Να το θέσω διαφορετικά, είναι γλυκιά κούραση. Κυρίως, τα τελευταία δύο χρόνια δεν τολμώ να πω ότι κουράστηκα. Δεν είμαι αλαζόνας. Θα ήταν ύβρις».
Και όμως ο Δημήτρης Ουγγαρέζος ως μαθητής ήταν φυτό, χοντρός και με αφάνα και φυσικά καθόταν στον πρώτο θρανίο και σήκωνε πάντα το χέρι του όπως παραδέχεται: «Δεν έκανα ποτέ κοπάνες. Πήγαινα κατηχητικό. Διάβαζα τα μαθήματα της Δευτέρας από το βράδυ της Παρασκευής για να έχω ελεύθερο το Σαββατοκύριακο. Σηκωνόμουν έξι το πρωί για να κάνω επανάληψη. Κατάλαβα ότι μάλλον κάτι κάνω λάθος στα 11, όταν στις μαθητικές εκλογές 32 συμμαθητές μου ψήφισαν τον Οικονόμου και εμένα κανείς. Το πήρα τόσο κατάκαρδα που επιτέλους κοινωνικοποιήθηκα».
Το σενάριο ωστόσο άλλαξε μετά τη Γ΄ Λυκείου. Το πρωί πηγαίνει στη σχολή του, το βράδυ δουλεύει μπάρμαν στο «Mamacas». «Τότε ήταν ίσως η μοναδική φορά που ψωνίστηκα. Φαινόταν από το βάδισμα. Φορούσα κάτι Rayban και το έπαιζα Μπράντον από το “Μπέβερλι Χιλς”». Τότε γνώρισε και την πρώτη κοπέλα που του ράγισε την καρδιά. «Μεταξύ μας, ήμουν ρομαντικός και αγαπούλης. Μπροστά στους φίλους μου το έπαιζα ιστορία. Με χώρισε στην περίοδο της εξεταστικής. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να παλεύω τέσσερις ώρες πάνω από την ίδια σελίδα. Νόμιζα πως θα πεθάνω από σφίξιμο στην καρδιά μου. Τότε ήταν που οι κολλητοί μου μού έδωσαν μια κασέτα του Βασίλη Καρρά».
Και πως μπήκε στο χώρο της μουσικής και της showbiz; Είχε ένα σοβαρό ατύχημα με το αυτοκίνητο και μετά από μία εβδομάδα στην Εντατική παίρνει μια απόφαση ζωής. Δίνει το βιογραφικό του στο κανάλι MAD. Δουλεύει μαζί με την Ελένη Τώρου ως υπεύθυνος Τύπου. Και τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Δεν έχει δημόσια εικόνα ακόμη, αλλά το επόμενο βήμα τον βρίσκει να κάνει τις δημόσιες σχέσεις του Σάκη Ρουβά. Τι μαθήματα ζωής πήρε; «Να μη γίνεσαι φίλος με αυτόν που δουλεύεις. Ποτέ να μην τον αφήσεις να νομίζει ότι τον εκμεταλλεύεσαι». Κάποια στιγμή τού πρότειναν να αντικαταστήσει τη Λυδία Παπαϊωάννου για λίγους μήνες στο «Funked» του MAD. Το κάνει και ύστερα ακολουθεί το «Mad and the city». «Ακόμη δεν ξέρω αν πήρα τη σωστή απόφαση, να παραιτηθώ από τη δουλειά που είχα και να γίνω παρουσιαστής. Πάντοτε το ήθελα, αλλά συγκρατούσα τον εαυτό μου. Είχα κάνει οντισιόν για το “Fame Story”, το “Dream Show”. Πάντα όμως έκανα ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω. Φοβόμουν».
Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος έχει κάνει δύο φιλίες μέσα από τον χώρο. Η μία είναι με τη Μαίρη Συνατσάκη. Θεωρεί πλέον φίλο του τον Γιώργο Λιάγκα. Του βγαίνει αβίαστα να παίζει με τον γιο του Λιάγκα κι αυτό τον κάνει να πιστεύει ότι θα γίνει καλός μπαμπάς. Γουστάρει -το ρήμα το τονίζει εμφατικά- που η κρίση ξεφούσκωσε την τηλεόραση. Τι έμαθε φέτος από τη δουλειά του; «Αφού λεφτά δεν βγάζουμε, ας κάνουμε τηλεόραση για τον τηλεθεατή. Οχι για το εγώ το δικό μας».