Ο Μανώλης Κονταρός είναι από τους πιο γνωστούς Κρητικούς τραγουδιστές και δεξιοτέχνες στο λαούτο. Μετά το αυτοκινητικό ατύχημα που έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του, έδωσε τη μάχη του και πλέον στέκεται και περπατά με το «πι»…
Τα καινούρια τραγούδια του, όταν έρθει η ώρα, θα ηχογραφηθούν σε νέο CD. Καταθέτει εύγλωττα τον αγώνα του μέσα από μαντινάδα που έγραψε πρόσφατα: «Καίγομαι μέσα στη φωτιά που η μοίρα μου έχει βάλει. Αλλά από τη στάχτη του καπνού ξαναγεννιέμαι πάλι.»
Ο Μανώλης Κονταρός μίλησε στο περιοδικό «Ραδιοτηλεόραση» για την περιπέτειά του και τα σχέδια που κάνει για το μέλλον.
Τι σας έλειψε περισσότερο κατά τη διάρκεια της πολύμηνης παραμονής σας στο εξωτερικό για την αποκατάσταση της υγείας σας; Ποιες εικόνες σας έδιναν δύναμη και κουράγιο;
«Πάνω από όλα μου έλειψε η οικογένειά μου, τα παιδιά μου, όλοι οι συγγενείς, οι φίλοι μου και γενικότερα όλη η Κρήτη, γιατί μέσα από αυτή ν αντλούσα και αντλώ ενέργεια τόσα χρόνια. Αυτήν τη δύναμη για ζωή μου τη δίνουν οι Κρητικοί, η λεβεντιά τους, οι αξίες τους αλλά και η κρητική μουσική. Είχα πολλές επισκέψεις από αγαπημένους Κρητικούς στη Γερμανία, όπου νοσηλευόμουν και έλεγα μέσα μου: «Μανώλη κουράγιο». Βέβαια, καταλυτική ήταν η εικόνα των παιδιών μου που ποτέ δεν έφυγε από το μυαλό μου και με έκανε, και με κάνει, να αντέχω. Είναι η ελπίδα μου!»
Η μουσική σας έδωσε παρηγοριά στις δύσκολες ώρες;
“Η μουσική ήταν μόνιμος σύντροφος σε όλη την περιπέτειά μου. Το καλύτερο φάρμακο. Δεν έπαψα να τραγουδώ ακόμη και στο κρεβάτι του πόνου. Και άκουγα, και έγραφα, και τραγουδούσα. Τα περισσότερα τραγούδια έχουν να κάνουν με το παιχνίδι που μου έπαιξε η μοίρα. Αλλά, επειδή είμαι αισιόδοξος, πιστεύω ότι το φινάλε αυτής της δοκιμασίας θα είναι αίσιο. Έτσι, τα τραγούδια μου είναι της χαράς και της αισιοδοξίας. Και αυτό είναι ένα μήνυμα. Στη ζωή δεν έχει σημασία αν πέσεις, αλλά να προσπαθήσεις να ξανασηκωθείς, γιατί τότε είσαι πιο σοφός. Η αυτογνωσία είναι πολύ σημαντική στο ταξίδι της ζωής, ίσως και αυτοσκοπός.”
Τι μετράει περισσότερο; Η ψυχή ή η δεξιοτεχνία στο όργανο;
“Η ψυχή σε συνάρτηση με τη δεξιοτεχνία απογειώνουν το αποτέλεσμα. Τίποτα δεν γίνεται χωρίς συναίσθημα, ταλέντο και πολλή δουλειά, θέλει αφοσίωση…”
Σχεδιάζεται την καλλιτεχνική σας επάνοδο;
“Αυτήν τη στιγμή το μόνο που σχεδιάζω είναι να γίνομαι κάθε μέρα και καλύτερα! Θέλω πρώτα να κάνω μια βόλτα με τα πόδια μου και να έχω δίπλα μου τα παιδιά μου. Η επόμενη βόλτα θα είναι μαζί με τους φίλους μου πάνω στο πάλκο. Δεν έχω βάλει στόχο χρονικό. Όταν έρθει αυτή η ώρα, πιστεύω ότι θα είναι μια ιδιαίτερη στιγμή για μένα, γιατί οι φίλοι μου θα με ξανααγκαλιάσουν και εγώ θα τους μεταδώσω, αυτό που τους μετέδιδα τόσα χρόνια: ευφορία!”
Πηγή: «Ραδιοτηλεόραση»
