Απογοητευμένη από την τηλεόραση και τους ανθρώπους, εμφανίζεται η Ελένη Ράντου και μιλά για ανθρώπους που τη χρησιμοποίησαν και για τις “μη υγιείς” καταστάσεις που βιώνει η χώρα. Σε συνέντευξή της η γνωστή ηθοποιός μιλά πραγματικά έξω από τα δόντια…
Η Ελένη Ράντου είναι γνωστό ότι μιλά μόνο όταν έχει κάτι να πει, συνήθως αναφορικά με την δουλειά της. Όταν όμως μιλά, τα λέει έξω από τα δόντια. Αυτή τη φορά μίλησε στη Real Life με αφορμή τη νέα της θεατρική παράσταση “Κατάδικός μου” και δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην οικονομική κρίση αλλά και την τηλεόραση που φαίνεται πως την έχει πληγώσει πολύ.
Η οικονομική κρίση δημιούργησε πολλά προβλήματα σε ανθρώπους του χώρου της και μάλιστα όπως επισημαίνει η γνωστή ηθοποιός, αυτό που έμαθε από την κρίση δεν είναι τόσο ότι κινδυνεύουν τα λεφτά της, αλλά η αξιοπρέπειά της και εξηγεί γιατί:
“Ντράπηκα που τα τελευταία χρόνια έβαζα δικηγόρους να κυνηγάνε τα χρήματά μου (για την ταινία “Πεθαίνω για σένα” δεν πληρώθηκα ποτέ γιατί έκλεισε η εταιρεία παραγωγής, ενώ έχασα όλα ταλεφτά της δεύτερης σεζόν της “Εργαζόμενης γυναίκας”). Ντρέπομαι να νιώθω τον άλλον σαν αρπακτικό που με χρησιμοποιεί για “να τα φέρω” με τρόπο ευτελή. Δεν θέλω να πιστεύω ότι ήταν λάθος που εμπιστεύτηκα, που αγάπησα πάρα πολύ τη δουλειά μου. Θέλω να πιστεύω πως ήμουν υγιής. Η κατάσταση που βιώνουμε δεν είναι υγιής. Είναι μια λάθος στιγμή, που βγάζει λάθος ενδείξεις.”
Η Ελένη Ράντου εξηγεί επίσης γιατί αρνήθηκε να συμμετάσχει στο σήριαλ που της πρότεινε ο Αλέξανδρος Ρήγας και γιατί γενικώς αποφεύγει την τηλεόραση: “Για να μοιραστώ τον πανικό και τη φτήνια της; Αν με δεις ν’ αρχίσω να σπάω τζάμια, να μην ξέρω τι μου γίνεται, θα κάτσεις μπροστά μου; Δεν θα απομακρυνθείς για να γυρίσεις όταν ηρεμήσω; Έπειτα, η τηλεόραση δεν πληρώνει πια, οι συμφωνίες ακυρώνονται. Κρατάω αποστάσεις και επιλέγω να παραμένω στον πυρήνα μου: το θέατρο που για μένα φέτος σημαίνει και συγγραφή και παραγωγή. Άρα μηδέν χρόνος για γυρίσματα.”
Η Ελένη Ράντου αναφέρθηκε και στα μελλοντικά της βήματα και δεν έκρυψε ότι θα ήθελε να ανεβάσει δράμα και πιο συγκεκριμένα “Το κορίτσι της φωτογραφίας”, το οποίο όπως είπε, προγραμμάτιζε να προτείνω σε Φεστιβάλ, χωρίς την ίδια απαραίτητα πρωταγωνίστρια. “Μεγαλώντας, δεν θεωρώ πια μονόδρομο την υποκριτική. Φτάνει τόση μοναξιά. Μπορώ να γράφω, να κάνω μόνο παραγωγή, να δίνω το θέατρο αλλού”, επεσήμανε για να συμπληρώσει: “Οι δικές μου αγάπες είναι λίγο πιο απλές. Κι όσο περνούν τα χρόνια και πιο γενναιόδωρες. Σήμερα θεωρώ σημαντικότερο να είμαι κοντά στην έφηβη κόρη μου απ’ ότι στην Επίδαυρο. Αύριο που θα φύγει για σπουδές, μπορεί η Επίδαυρος να ξαναγίνει σημαντικός στόχος”.
