Για τη σχέση της με τον Χρήστο Μάστορα, τραγουδιστή του συγκροτήματος «Melisses», αλλά και τη ζωή της στην Ελλάδα στην οποία ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια, μίλησε η Courtney Parker.
Στα 27 της χρόνια εγκατέλειψε το Λος Άντζελες για να ζήσει στην Ελλάδα. Εντάχθηκε στο καλλιτεχνικό δυναμικό της Panik Records. Χαράζει τον δικό της δρόμο στη μουσική σκηνή. Επιπλέον, στη ζωή της μπήκε και ο έρωτας στο πρόσωπο του Χρήστου Μάστορα, του front man του συγκροτήματος «Melisses».
Είναι η Courtney Parker. Η ανερχόμενη τραγουδίστρια δίνει την πρώτη της συνέντευξη στο περιοδικό «Hello!» και αυτοσυστήνεται.
Ακολουθεί ένα μέρος της συνέντευξης:
Ήταν εύκολη απόφαση να μείνετε στην Ελλάδα;
«Ναι, αγαπώ τους ανθρώπους εδώ. Οδηγώ κάθε μέρα δίπλα στη θάλασσα. Και με τους καλλιτέχνες, τους χορευτές –και τώρα με την Panik Records– νιώθουμε όλοι σαν μια μεγάλη οικογένεια».
Αλήθεια τι αφήσατε πίσω στο Λος Άντζελες;
«Καταρχήν, το αγόρι μου. Τα καταφέραμε για δύο χρόνια, όσο ήμουν στην Ελλάδα, αλλά τελικά δεν δούλεψε. Χωρίσαμε πριν από ενάμιση χρόνο. Επίσης άφησα το διαμέρισμά μου εκεί (γέλια). Η οικογένειά μου ζει στην Αϊόβα και έφυγα από κοντά τους για να ζήσω μόνη μου στο Λος Άντζελες».
Οι Έλληνες πως σας φέρονται;
«Εξαρτάται. Καμία φορά με πλησιάζουν ηλικιωμένες κυρίες και με λένε Κούκλα ή μου φωνάζουν Γειά σας».
Και οι νεαροί άντρες;
«Εντάξει, με κοιτούν καλά- καλά. Όταν φοράω φόρμες, δεν με κοιτάνε. Όταν φοράω σόρτς, νιώθω τα βλέμματά τους. Αλλά δεν με πλησιάζουν. Μπορεί να φωνάξουν από απέναντι στο δρόμο, αλλά δεν έρχονται κοντά».
Πως γνωριστήκατε με τον Χρήστο Μάστορα;
«Γνωριστήκαμε στις πρόβες για τις εμφανίσεις με τον Σάκη Ρουβά στο Diogenis Studio. Είχαμε δει ο ένας τον άλλο σε διάφορα σόου στο παρελθόν, αλλά δεν είχε γίνει η γνωριμία».
Τελικά δεν είστε αρραβωνιασμένοι, αλλά φοράτε βέρες. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό;
«Ήταν μια ρομαντική κίνηση του Χρήστου προς εμένα, ως σύμβολο της αφοσίωσής μας, του ενός απέναντι στον άλλο».
Ποιες θεωρείτε θετικές και ποιες αρνητικές πλευρές του χαρακτήρα σας;
«Καταρχήν, έχω πολύ μεγάλη πίστη στο Θεό και νιώθω προστατευτική –σαν μαμά- για τους φίλους μου και όσους αγαπώ. Μπορώ να γίνω λέαινα αν πειράξουν τους ανθρώπους μου. Από την άλλη είμαι υπερευαίσθητη, πολλά πράγματα παίρνω και προσωπικά και τα κρατώ μέσα μου. Όταν είμαι στρεσαρισμένη, κατεβάζω ρολά και δεν βγάζω κουβέντα. Προσποιούμαι ότι θέλω να μείνω μόνη, αλλά κατά βάθος θέλω να έρθουν οι φίλοι μου και να με αγκαλιάσουν».
Ονειρεύεστε;
«Ονειρεύομαι, αλλά δεν έχω προσδοκίες. Ζητώ από το Θεό να ανοίξει τις «πόρτες» και αν ανοίξουν, έχει καλώς».
