Ο Τζώνυ Βαβούρας θυμάται τα παιδικά του χρόνια στην Αμερική, το ξεκίνημά του, τις γνωριμίες και τις συνεργασίες με «ιερά τέρατα» της διεθνούς μουσικής σκηνής.
«Οι γονείς μου είχαν φύγει μετανάστες στο Οχάιο κι εγώ γεννήθηκα εκεί. Πολύ κακό μέρος για καλλιτέχνες, χωρίς παιδεία, χωρίς κουλτούρα, χωρίς ιστορία, με αυτόν τον ψευτοσυντηρητισμό, πολλά ναρκωτικά, βία, κακός καιρός. Εκεί είχαμε ένα εστιατόριο, ενώ παράλληλα ο πατέρας μου δούλευε ως δημοσιογράφος αλλά και ως δάσκαλος ελληνικών στην ελληνική παροικία» θυμάται ο Τζώνυ Βαβούρας.
Σε ηλικία 7 ετών επέστρεψε με τους γονείς του στην Ελλάδα και δέκα ετών έκανε τον πρώτο του πειρατικό σταθμό, τον BSK, με τραντζίστορ. Στα δώδεκα έκανε τον πρώτο σταθμό με λάμπες και στα δεκαπέντε ήταν πια γνωστός στην περιοχή ως BSK. «Στα 17 επέστρεψα στην Αμερική για σπουδές και για να γλιτώσω τον στρατό. Βέβαια παραλίγο να φύγω για το Βιετνάμ. Ευτυχώς γλίτωσα γιατί ο πόλεμος τελείωσε έναν μήνα αφότου είχα κλείσει τα 18 και δεν είχαν προλάβει να με «κληρώσουν» εξηγεί στο ένθετο People της εφημερίδας Πρώτο Θέμα.
Αφού έμεινε μερικά χρόνια εκεί και σπούδασε Business Administration and Marketing χωρίς να πάρει το πτυχίο του, γύρισε μόνιμα στην Ελλάδα το 1975, μετά τον θάνατο του πατέρα του.
Και στα 80’s ο Τζώνυ Βαβούρας είχε καταφέρει να γίνει διευθυντής παραγωγής της Happening Productions και μετά της Half Note και είχε φέρει τα μεγαλύτερα ξένα συγκροτήματα απ’ όλο τον κόσμο.
«Ένα Σάββατο βράδυ σκάμε με τους Motorhead στο Κολωνάκι, στο ”Rock n’ Roll” όπου μόλις είχαν φάει πόρτα 3-4 ζευγαράκια καλοβαλμένα. Το συγκρότημα εν τω μεταξύ ήταν με βερμούδες, ξεμαλλιάρηδες, χύμα. Με το που μας βλέπουν οι πορτιέρηδες φωνάζουν: «Καλώς τα παιδιά, περάστε». Οι άλλοι κοιτάζονταν μεταξύ τους, καθώς δεν τους είχαν αναγνωρίσει offstage».
