Την εμπειρία του από την περίοδο που είχε δοκιμάσει ναρκωτικά, μοιράζεται ο Σταύρος Σβήγκος.
«Ναι, έχω δοκιμάσει ναρκωτικά. Έφτασα στα όρια. Αισθανόμουν ότι είμαι στον πάτο. Ήταν όλα μαύρα. Δεν μου άρεσε τίποτα. Δεν έβρισκα ενδιαφέρον πουθενά. Το μόνο που ήθελα ήταν να βρίσκομαι σπίτι και να μη μου μιλάει κανείς» δηλώνει ο Σταύρος Σβήγκος.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό «ΕΓΩ! Weekly» ο Σταύρος Σβήγκος μιλάει για την άκρα αριστερά και τις πορείες, για την εθελοντική του εργασία στο ΚΕΘΕΑ, για την επιλογή του να κάνει για τρία χρόνια group therapy, αλλά και για τον έρωτα και την απομυθοποίηση του.
Ο ηθοποιός αποκαλύπτει πως πολλές φορές έχει βρεθεί στο περιθώριο λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων και πως ο ίδιος επιλέγει να συμμετέχει σε πορείες.
«Έχω βρεθεί πολιτικά στο περιθώριο. Ανήκω στην άκρα αριστερά. Είναι δύσκολο για την κοινωνία να μετακινηθεί πολιτικά προς τα εκεί. Μπορεί βέβαια να το κάνει σταδιακά, διακρίνοντας πως σε ένα σύστημα αλληλεγγύης ίσως ζούμε καλύτερα» δηλώνει, ενώ για τις πορείες συμπληρώνει: «Κατεβαίνω σε πορείες. Αντιλαμβάνομαι φυσικά ότι είναι τελείως κόντρα από τη μία να δουλεύω σε ένα μεγάλο κανάλι που εξυπηρετεί επιχειρηματικά συμφέροντα και από την άλλη να κατεβαίνω σε πορείες, αλλά ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί. Έχω εγκαταλείψει αυτή την επικριτική στάση που με διέκρινε παλιότερα και έχω πάψει να είμαι τόσο αυστηρός με εξαίρεση βέβαια περιπτώσεις όπου υπάρχει ξεκάθαρη εκμετάλλευση καταστάσεων και ανθρώπων. Γενικότερα, το να μην κρίνουμε τους εαυτούς μας το θεωρώ λυτρωτικό».
Στη συνέχεια, ο Σταύρος Σβήγκος σχολιάζει την απόφαση του να δουλέψει εθελοντικά στο ΚΕΘΕΑ επί ένα χρόνο, αλλά και την ανάγκη του να κάνει τρία χρόνια group therapy. «Η απόφαση μου να δουλέψω εθελοντικά στο ΚΕΘΕΑ ήταν κάτι πιο πολύ προσωπικό, αλλά και πολύ σκληρό παράλληλα, γι’ αυτό και άντεξα μόνο ένα χρόνο. Δεν είχα έρθει ποτέ κοντά σε χρήστες τόσο νεαρής ηλικίας, Έχω πολλούς φίλους και γνωστούς χρήστες. Βρέθηκα εκεί εθελοντικά για να διδάξω θεατρική γραφή και δημιουργικό παιχνίδι. Θεώρησα ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι πολύ πιο ευαίσθητοι και επειδή είναι εσωστρεφείς έχουν να δώσουν πολλά πράγματα. Όντως έγινε. Δούλευα με παιδιά από 12 έως 21 χρόνων. Το πιο σκληρό ήταν οι φορές που πήγαινα στο μάθημα και έβλεπα ότι έλειπε κάποιο παιδί. Είχαν την ελευθερία να ανοίξουν την πόρτα και να φύγουν όποτε ήθελαν, αλλά δε μπορούσαν να ξαναγυρίσουν. Όποτε συνέβαινε, ήξερα ότι το εκάστοτε παιδί έχει ξαναβγεί στο δρόμο και το πιθανότερο ήταν ότι είχε ξαναρχίσει τη χρήση. Με ζόριζε πιο πολύ το πόσο θύματα εκμετάλλευσης πέφτουν αυτά τα παιδιά μέχρι να τους δώσουν αυτό που χρειάζονται».
Όσο για την ανάγκη του να κάνει τρία χρόνια group therapy και ψυχοθεραπεία ο νεαρός ηθοποιός αποκαλύπτει: «Έκανα τρία χρόνια group therapy. Πήρα πάρα πολλά σημαντικά πράγματα για τη ζωή μου. Ήταν από τις πιο δυναμικές εκκινήσεις στο να αρχίσω ένα ταξίδι ενδοσκόπησης για να μπορέσω να δω όλα αυτά που σου είπα πριν. Μου έφυγε ο «ρατσισμός» προς τους ανθρώπους που έχουν διαφορετική αντίληψη από εμένα. Δίπλα μου καθόταν ένας πολύ πλούσιος κύριος. Εκείνος είχε εκατομμύρια, εγώ αντιστοίχως τίποτα. Μόνο η καθημερινότητα μας άλλαζε γιατί τα ουσιαστικά προβλήματα ψυχής ήταν ίδια. Κατάλαβα πόσο απομακρυνόμαστε όσο μεγαλώνουμε από τα ερεθίσματα που έχουμε και τους εαυτούς μας».
Τέλος, ο Σταύρος Σβήγκος εξομολογείται πως για εκείνον ο έρωτας είναι ένα παιχνίδι, που έχει απομυθοποιήσει. «Πρέπει να βλέπουμε τον έρωτα ως παιχνίδι. Το να κλαίω, να σέρνομαι και να φωνάζω, γιατί δεν με πήρε τηλέφωνο, για εμένα δεν είναι καθόλου έρωτας, αλλά ξεκάθαρος εγωισμός. Έχω απομυθοποιήσει τον έρωτα εδώ και πέντε έξι χρόνια. Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να μπορέσεις με έναν άνθρωπο να συνδεθείς ουσιαστικά. Όσο ειλικρινής είσαι με τον εαυτό σου, να αισθάνεσαι και με εκείνον. Αυτή είναι η ουσία!»
