Μια εξομολόγηση ψυχής κάνει η Σοφία Βογιατζάκη και αποκαλύπτει κάτι που μέχρις στιγμής δεν γνωρίζαμε…
«Ήμουν πολύ ντροπαλή και μέχρι τα 18 μου χρόνια δεν μίλαγα. Η φωνή μου ήταν εγκλωβισμένη στο λαιμό. Δεν είπα ποτέ θεωρητικό μάθημα μέσα στην τάξη και οι καθηγητές μου με ήξεραν μόνο από τα γραπτά μου» εξηγεί η Σοφία Βογιατζάκη στο περιοδικό «Λοιπόν».
Και συνεχίζει: «Όταν μου έλεγαν να πω μάθημα προφορικό, έβαζα τα κλάματα, ντρεπόμουν πάρα πολύ και δεν μίλαγα. Ψυχολογικό». Αυτός ήταν και ένας λόγος που η γνωστή ηθοποιός ζήλευε τους χορευτές και σκεφτόταν: «τι ωραίο πράγμα να εκφράζεις τόσα συναισθήματα μόνο με το σώμα σου χωρίς λόγο…». Και ενώ έκανε 11 χρόνια μπαλέτο και ενόργανη, έσπασε το πόδι της και το όνειρο να γίνει χορεύτρια δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα.
Πολύ αργότερα αποφάσισε να πάει σε δραματική σχολή και όταν ήρθε η στιγμή των εξετάσεων της είπαν να πάει σε ωτορινολαρυγγολόγο. «Δεν είχα παθολογικό, ήταν ψυχολογικό. Μου είπαν ότι θα δουλέψουμε με ορθοφωνία και θα βγει η φωνή.
Η μετάλλαξη συνέβη από το πρώτο στο δεύτερο έτος. Έγινα άλλος άνθρωπος. Γέλαγα κανονικά αλλά δεν μίλαγα. Η φωνή ήταν μέσα σβησμένη» εξομολογείται. Κατάλοιπα από εκείνη την δύσκολη περίοδο της έχουν μείνει μέχρι σήμερα, γι’ αυτό και… «αν με αφήσεις μέσα σε πάρα πολύ κόσμο, ακόμη και να διψάω τρελά, αν δεν έρθει ο σερβιτόρος να ζητήσω ένα ποτήρι νερό, θα πρέπει να με σκοτώσεις για να διασχίσω τον κόσμο» δεν διστάζει να παραδεχθεί η Σοφία Βογιατζάκη.
