Σε μια κατάθεση ψυχής προχώρησε με συνέντευξή της η Πέγκυ Σταθακοπούλου.
Στο περιοδικό «You Weekly» παραχώρησε συνέντευξη η Πέγκυ Σταθακοπούλου και μεταξύ άλλων μίλησε για τη διαδρομή της στο θεάτρο και την τηλεόραση, την οικογενειακή της ζωή αλλά και τα προβλήματα που συνάντησε στο δρόμο της. Ένα από αυτά και συγκεκριμένα ένα πρόβλημα υγείας την οδήγησε να παρατήσει για κάποια χρόνια το επάγγελμα της και να αφοσιωθεί στο σύζυγό της…
Αυτός ήταν ο λόγος που απείχατε τότε με την αρρώστια του συζύγου σας;
Ο λόγος που απείχα τότε ήταν γιατί θεωρούσα ότι αυτό που συνέβαινε στην οικογένειά μου ήταν σημαντικό και χρειαζόταν υποστήριξη. Δεν περίσσευε τίποτα για να το δώσω αλλού, οπότε ένιωθα ότι η ζωή βρίσκεται σε μια στιγμή έντονης δοκιμασίας και η δική μου θέση ήταν εκεί.
Η δουλειά δεν θα αποτελούσε ένα είδος διεξόδου από το πρόβλημα;
Επειδή όταν παρουσιάστηκε χρειάστηκε να εγκαταλείψω μια πολύ μεγάλη παράσταση, δεν ήθελα να συμβεί ξανά το ίδιο στην περίπτωση που χρειαζόταν να ξαναλείψω στο εξωτερικό. Σαφώς μου έλειπε αλλά έμαθα πολλά πράγματα μέσα από αυτό και κέρδισα με έναν άλλο τρόπο: Στις σχέσεις, στο πώς να διαχειρίζομαι τους τρόμους μου, στο ότι δεν είναι πάντα η λύση το να βάζω κάτι στην άκρη, η λύση είναι εδώ και στέκομαι απέναντί της, είναι μια αναμέτρηση περίεργη. Ανάσες έβρισκα στα ταξίδια που πηγαίναμε σε περιόδους που ήμασταν πιο καλά, και κυρίως στην κόρη μου. Δεν ξέρω αν έκανα καλά ή όχι αλλά δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς.
Μετανιώσατε ποτέ;
Όχι, γιατί πρώτα απ” όλα ήταν μια περίοδος που έκανα άλλου είδους πράγματα. Ταξίδευα, διάβαζα, έγραφα, μεγάλωνα το παιδί μου, που ήταν πολύ σημαντικό και με χρειαζόταν εκείνη την περίοδο.
-Η Χριστίνα πώς βίωσε όλη αυτή την περιπέτεια;
Όπως τη βιώσαμε κι εμείς. Ήξερε την αλήθεια από την πρώτη στιγμή, παρόλο που ήταν 5,5 ετών, αλλά με μια αισιόδοξη ματιά για την πορεία των πραγμάτων. Συμμετείχε πολύ, είχε άσχημες εικόνες κάποιες στιγμές, αλλά μιλούσαμε. Την ωρίμασε πάρα πολύ όλο αυτό, χωρίς, ωστόσο, να της αφαιρέσει τη χαρά της ζωής και χωρίς να της δημιουργήσει μεγάλους φόβους. Τελικά οι δοκιμασίες στους ανθρώπους -και στους μεγάλους και στους μικρούς- μπορεί και να τους κάνουν καλύτερους. Τα ψέματα ούτε χρειάζονται ούτε ωφελούν.
