Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης αποκαλύπτει αν του λείπει η εργένικη ζωή, μιλάει για το ενδεχόμενο ενός γάμου και δηλώνει πως πια αντιλαμβάνεται ότι “τα απλά πράγματα είναι τα πιο ζωτικά”…
σε συνέντευξη που παραχώρησε στην κυπριακή έκδοση του περιοδικού «Down Town».
Το να γίνει αναγνωρίσιμος ήταν κάτι που πάντα ήθελε;
«Αυτό θα ήταν πολύ ματαιόδοξο και, αν σκεφτόμουν έτσι, θα έμπαινα στη δισκογραφία με άλλους στόχους. Όμως, η αναγνωρισιμότητα είναι απόρροια της δουλειάς. Δεν μπορεί ένας καλλιτέχνης να μην είναι αναγνωρίσιμος».
Πόσο τον ενοχλεί αυτό στην προσωπική του ζωή;
«Δεν με ενοχλεί πάντα, ως ένα βαθμό το κατανοώ. Με ενοχλεί εν μέρει όταν κάποιοι δεν σέβονται κάποια όρια. Αυτό, βέβαια, είναι αποτέλεσμα μίας φθίνουσας εποχής που τη χαρακτηρίζει μία ηθική παρακμή».
Του λείπει η εργένικη ζωή;
«Όχι, καθόλου! Ως εργένης ήμουν λίγο χύμα. Δεν μπορώ να πω ότι ήμουν πολύ τυπικός ή καθώς πρέπει, αλλά σε αυτό με βοήθησε πολύ ο στρατός, τότε που υπηρέτησα στην Κύπρο. Στο στρατό έμαθα να είμαι πειθαρχημένος, να υπάρχει τάξη, αλλά και συνέπεια. Αυτά με βοήθησαν στην εργένικη ζωή μου, την οποία, να σου πω κιόλας, τη χάρηκα πολύ, την έζησα και την απόλαυσα στο έπακρο. Ειλικρινά σου μιλάω, δεν έχω κανένα απωθημένο».
Σκέφτεται το γάμο;
«Εγώ είμαι από τους ανθρώπους που θα έκαναν ένα τέτοιο βήμα στη ζωή τους, μόνο για τους σωστούς λόγους. Αυτή τη στιγμή όλα είναι καλά στη ζωή μου, οπότε ένα τέτοιο σενάριο δεν είναι «ξένο» για μένα».
Τι απαντά στην ερώτηση αν είναι ευτυχισμένος;
«Ναι, είμαι! Πλέον αντιλαμβάνομαι ότι τα απλά πράγματα, που δεν είναι και τόσο απλά, τελικά είναι και τα πιο ζωτικά. Κι εκεί βλέπεις ποιος είσαι, με ποιους τα μοιράζεσαι και ισορροπείς».
