Οι περισσότεροι αγνοούσαμε αυτή τη σχέση της Μιμής Ντενίση…
Η Μιμή Ντενίση έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό «ΟΚ!» και μίλησε για τη ζωή της εντός κι εκτός σκηνής, τους ανθρώπους που κατά καιρούς της έχουν ασκήσει καυστική κριτική αλλά και τους έρωτες της. Ειδικά για το τελευταίο, η ηθοποιός αναφέρθηκε και στον όχι και τόσο γνωστή ερωτική σχέση που διατηρούσε με τον Τσέχο πρόεδρο Βάτσλαβ Χάβελ.
Eσύ, μια γυναίκα της αστικής τάξης, υπήρξες σύζυγος του Γιάννη Φέρτη και αργότερα σύντροφος του Αντώνη Τρίτση, γνωστών για τις προοδευτικές τους ιδέες. Υπήρξαν στιγμές που συγκρουστήκατε για τα πολιτικά σας πιστεύω;
Αυτή η ανοησία που επικρατεί στην Ελλάδα, ότι αυτός που είναι αστός δεν μπορεί να είναι προοδευτικός, δεν την καταλαβαίνω. Δηλαδή, Αριστερός και Σοσιαλιστής είναι μόνο αυτός που βγαίνει και μιλάει για τα δικαιώματα των εργαζομένων και στην πράξη δεν κάνει τίποτα; Για 30 χρόνια ήμουν επιχειρηματίας στο θέατρο. Για πήγαινε ρώτα όσους συνεργάστηκαν μαζί μου, υπάρχει κανένας που να μην τον πλήρωσα; Που ήμουν καπιταλίστρια και δεν το θυμάμαι; Επειδή δηλαδή φοράω ωραία ρούχα, αυτό πάει να πει ότι δεν είμαι δημοκράτισσα; Όσοι δούλεψαν μαζί μου έχουν να λένε ότι πάντα τους φρόντιζα, πάντα ήθελα να τους προβάλλω και ακόμη και τώρα επέβαλα στις αφίσες του έργου να είναι όλος ο θίασος μαζί. Αν ήταν άλλη στη θέση μου, πιθανότατα θα νοιαζόταν να προβάλει μόνο τον εαυτό της ή θα κοιτούσε να πληρώνεται πρώτα αυτή και μετά οι υπόλοιποι. Για μένα πραγματικά δημοκράτης είναι αυτός που ενδιαφέρεται για τους άλλους στην πράξη και όχι στα φούμαρα. Είμαι πού πιο σοσιαλίστρια από πολλούς δήθεν Αριστερούς. Για να απαντήσω όμως στην ερώτηση σου, με τους ανθρώπους που προανέφερες είχαμε τις ίδιες πολιτικές απόψεις.
Μια παλαιότερη σχέση σου, όχι και τόσο γνωστή, με τον τότε πρόεδρο της Τσεχίας, Βάτσλαβ Χάβελ, ακουγόταν ότι θα κατέληγε σε γάμο. Σκέφτηκες ποτέ να τον ακολουθήσεις στην Τσεχία, όπου θα γινόσουν η πρώτη κυρία;
Αν ήμουν ο τύπος της γυναίκας που θα ακολουθούσε έναν άντρα σε άλλη χώρα, για να γίνει η πρώτη κυρία, δεν θα είχα κάνει όσα έκανα στο θέατρο. Δεν με εντυπωσίαζε ποτέ η εξουσία. Αυτό που ερωτεύτηκα, όχι μόνο στον Χάβελ, αλλά και στον Γιάννη (Φέρτη) και στον Αντώνη (Τρίτση), ήταν το μυαλό τους. Ο Χάβελ ήταν πραγματικός φιλόσοφος. Δεν τον ενδιέφεραν ούτε οι θέσεις ούτε τα αξιώματα, γι’ αυτό και θέλησε να φύγει μια ώρα αρχύτερα. Τον Αντώνη, αντίστοιχα, τον άφηνε παγερά αδιάφορο η εξουσία, γι’ αυτό και, όταν είδε ότι το κόμμα του πήρε στραβό δρόμο, έφυγε.
