«Θέλω να ερωτευτώ, μου λείπει αυτό το συναίσθημα» δήλωσε ο Κωνσταντίνος Αργυρός σε πρόσφατη συνέντευξη του και ομολογεί πως είναι ανοιχτός και περιμένει τον έρωτα…
Συνέντευξη στο yupiii.gr έδωσε ο Κωνσταντίνος Αργυρός και μίλησε για τις δυσκολίες της κρίσης και πόσο δύσκολο είναι να τραγουδάει κανείς τετραήμερα:
« Ο κόσμος θέλει να βγει, να διασκεδάσει, να ξεφύγει λίγο από την ρουτίνα και την μαυρίλα της καθημερινότητας. Και τι κάναμε; Δημιουργήσαμε ένα πολύ νεανικό σχήμα και ρίξαμε αρκετά τις τιμές, έτσι ώστε να μπορούν όλοι να έρθουν και να διασκεδάσουν. Αυτό είναι το ζητούμενο για εμάς: να περάσει καλά ο κόσμος -ειδικά τώρα που το χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε».
Έπειτα από πολλές επιτυχίες ο τραγουδιστής αποκαλύπτει ποιο είναι το αγαπημένο του τραγούδι και εξηγεί και το λόγο: «Θα σου πω το «Παιδί γενναίο», το οποίο αντιπροσωπεύει όλους τους Έλληνες. Εμάς που, σαν λαός, μπορεί να περνάμε δύσκολα, αλλά είμαστε γενναίοι».
Στην ερώτηση αν το καλοκαίρι που έφυγε του έφερε τον έρωτα απάντησε: «Όχι! Μόνος είμαι ακόμη. Αλλά να σου πω, δεν με νοιάζει. Εντάξει, θέλω να βρω έναν άνθρωπο, όμως δεν μου έτυχε τελευταία κάτι. Κι έχω τις κεραίες μου ανοιχτές! Δεν ξέρω… Νομίζω πως, ότι είναι να έρθει, θα έρθει. Αλλά θέλω να ερωτευτώ, μου λείπει αυτό το συναίσθημα».
Τέλος ο τραγουδιστής θυμάται πότε ήταν η τελευταία φορά που υπήρξε ευτυχισμένος:«Σκέφτηκα τη ζωή μου στη Θεσσαλονίκη. Ήταν πριν αρκετά χρόνια, όταν τραγουδούσα σε ένα μαγαζί κι έμενα μαζί με τον κολλητό μου. Τις ημέρες που τραγουδούσα, είχαμε λεφτά. Τις υπόλοιπες, ψάχναμε τις τσέπες μας, αναποδογυρίζαμε τα παντελόνια, μήπως βρούμε κανένα δίευρο και πάρουμε πατατάκια απ’ το περίπτερο να περάσουμε το 3ήμερο που ερχόταν, μέχρι να ξαναδουλέψω. Κι όταν είχα λεφτά, τότε κάναμε «επιδρομή» στο απέναντι περίπτερο για ανεφοδιασμό Αυτά είναι τα ωραία και αυτά σε δένουν με τον άλλον.
Οι δύσκολες καταστάσεις. Αλλά το διασκεδάζαμε! Δηλαδή, αγοράζαμε ένα καρβέλι ψωμί, απλώναμε επάνω μπόλικη μερέντα και τρώγαμε για δύο μέρες! Άσε που τσακωνόμασταν για το ποιος έφαγε πιο πολύ ή ποιος πήρε το μεγαλύτερο κομμάτι. Όμορφες στιγμές… Μπορεί να ήμουν εντελώς άφραγκος τότε, αλλά ένιωθα πραγματικά ευτυχισμένος».
