Όσα εξομολογήθηκε η Νατάσα Μποφίλιου για το παρελθόν της.
Η Νατάσα Μποφίλιου έδωσε συνέντευξη στο «ΒΗΜΑgazino» και μίλησε μεταξύ άλλων για την αρχή της καριέρας της, τα εμπόδια που συνάντησε στον δρόμο της αλλά και την οικονομική κρίση στη χώρα μας.
Επίσης, η τραγουδίστρια εξομολογήθηκε πως κατάφερε να αφοσιωθεί 100% στο τραγούδι παρά τον χαρακτήρα της.
Με ποιον τρόπο σε έχει αλλάξει η επιτυχία;
Η επιτυχία με έχει ωριμάσει. Γιατί συνειδητοποίησα ότι τελικά δεν με αφορά, ότι δεν είναι αυτοσκοπός για μένα. Πάντα το ένιωθα, αλλά τώρα το ξέρω. Αισθάνομαι ευγνωμοσύνη και συγκίνηση για την επιτυχία, την αγάπη και την αποδοχή, και χάρη σε αυτές μπορούν να γίνουν τα όνειρά μας πραγματικότητα.
Θα σταματούσες ποτέ να τραγουδάς αν σου το ζητούσε ένας μεγάλος έρωτας;
Δεν θα ερωτευόμουν ποτέ έναν άνθρωπο που θα μου ζητούσε να σταματήσω το τραγούδι. Εχω έναν παράξενο συνδυασμό, ο οποίος ξέρω ότι τρελαίνει τους ανθρώπους γύρω μου. Είμαι βαθιά συναισθηματική αλλά και πάρα πολύ σκληρή. Τα συναισθήματά μου έχουν συνειδητότητα. Δεν παρασύρομαι. Είμαι 100% αφοσιωμένη, δεν έχω πει ποτέ “μακάρι να μην το ένιωθα αυτό”. Αν υπήρχε όμως ανάγκη να αφήσω το τραγούδι για κάτι πιο σημαντικό, ίσως να το έκανα. Το ίδιο κι αν έρθει μια στιγμή και νιώσω ότι δεν έχω κάτι να πω μέσα από τη μουσική – κάτι που είναι εξαιρετικά πιθανό. Ή αν πάψει να έχει έρεισμα αυτό που κάνουμε. Θέλω να είμαι πάντα έτοιμη για αυτό. Δεν θέλω να γίνω από τους ανθρώπους για τους οποίους λέμε “μα γιατί δεν φεύγει;”. Δεν θέλω να τρέφομαι από το τραγούδι. Θέλω να τρέφομαι από τη ζωή και να τραγουδάω επειδή τρέφομαι από τη ζωή και όχι να ζω επειδή με τρέφει το τραγούδι. Θα τρελαθώ αν συμβεί αυτό κι έχω πει στους φίλους μου, τους έχω ορκίσει, να με κλείσουν κάπου αν δουν ότι βαδίζω προς τα εκεί.
Ποια είναι η μεγαλύτερη θυσία που έχεις κάνει για το τραγούδι;
Ότι έπρεπε να σκοτώσω το ρεμάλι που έχω μέσα μου. Είμαι κανονικά πολύ αραχτός τύπος. Η φύση μου είναι να κάθομαι να καπνίζω, να πίνω καλό κρασί και να μιλάω με τους φίλους μου. Αντί γι’ αυτό, δουλεύω άπειρες ώρες, προσέχω, πειθαρχώ. Αξίζει, όμως, τον κόπο.
