Για τη σχέση της με τον διάσημο πατέρα της αλλά και την Ελλάδα μίλησε στην εφημερίδα «ΑΓΟΡΑ» η Ζωή Χωραφά…
Μεταξύ άλλων, η ηθοποιός μοιράστηκε τις σκέψεις και τα συναισθήματα της για την συνεργασία της επί οθόνης με τον πατέρα της!
Μόλις ολοκλήρωσες τα γυρίσματα της ταινίας «High Season», στην οποία για πρώτη φορά παίζεις στο πλευρό του πατέρα σου. Πως ήταν το κλίμα μεταξύ σας;
Στην ταινία παίζω την «Λευκοθέα», μια νεαρή παριζιάνα που γεννήθηκε από τον πρώτο του πατέρα του. Αν και υπάρχει μια απόσταση μεταξύ τους οι δυο τους συναισθηματικά είναι πολύ κοντά. Αλλά όπως κάθε νέος άνθρωπος κι εκείνη δίνει τον προσωπικό της αγώνα για να γίνει ανεξάρτητη. Για μένα ήταν πραγματική ευτυχία να παίζω μαζί με τον πατέρα μου, και παρά το γεγονός ότι ήταν η πρώτη φορά η αίσθηση που ένιωθα ήταν πολύ οικεία. Με τον πατέρα μου βοηθιόμαστε μεταξύ μας για διάφορες οντισιόν και πρότζεκτ, οπότε κατά μία έννοια είχαμε ήδη δουλέψει μαζί. Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων ήταν πολύ υποστηρικτικός μαζί μου και με συμβούλευε να ξεκουράζομαι ανάμεσα στις σκηνές, καθώς συνήθως έχω τόση αδρεναλίνη που στο τέλος την ημέρας καταλήξω να εξουθενώνομαι… Γενικά πάντως, ήταν μαγικό να δουλεύω με τον πατέρα μου, αν και μεταξύ μας έτσι ακριβώς το περίμενα.
Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα ζει ένα οικονομικό δράμα. Τι αίσθηση της κατάστασης έχετε στο Παρίσι;
Έτυχε να βρίσκομαι για 1,5 μήνα στην Ελλάδα όσο η οικονομική κρίση ήταν στο απόγειο της. Θα σου πω το εξής… Όταν οι Έλληνες αντιμετωπίζουν δύσκολες στιγμές καθρεφτίζεται στο πρόσωπο τους η θλίψη και το άγχος για το μέλλον! Αλλά θα σου πω επίσης ότι πότε μέχρι σήμερα δεν έχω δει στους Έλληνες τόση καλοσύνη, ανθρωπισμό και αλτρουισμό.
Έχεις μεγαλώσει σε ένα σπίτι που λόγω του πατέρα σου είχατε πολλούς διάσημους επισκέπτες. Θυμάσαι το πιο αστείο περιστατικό;
Για να είμαι ειλικρινής, όταν είχαμε «διάσημους» καλεσμένους εγώ δεν το καταλάβαινα, γιατί τους έβλεπα απλά ως φίλους των γονιών μου. Παρά το γεγονός ότι θαύμαζα απεριόριστα την δουλειά τους για μένα παρέμεναν απλοί άνθρωποι. Πάντως, μια φορά που οι γονείς μου είχαν καλέσει σε δείπνο την Μπερναντέτ Πίτερς, εγώ δεν ήθελα να πάω στο κρεβάτι μου. Τότε εκείνη με έβαλε για ύπνο, αφού πρώτα μου τραγούδησε ένα νανούρισμα…
