Ποιος στεναχώρησε τον Γιώργο Καπουτζίδη;
Στο «TV Έθνος» έδωσε συνέντευξη ο Γιώργος Καπουτζίδης και μεταξύ άλλων μίλησε για την «Εθνική Ελλάδος» αλλά και για την προσωπική του ζωή. Ο ηθοποιός και σεναριογράφος μάλιστα δεν δίστασε να μιλήσει για την προδοσία που έζησε από κοντινούς του ανθρώπους…
Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της διαδρομής υπήρξαν άνθρωποι που τους έχασες από δίπλα σου;
Κάποιους ναι, τους έχασα από δίπλα μου και πρέπει να σου πω πως δεν έχω κανένα άσχημο συναίσθημα απέναντί τους. Ομως ένιωσα ότι ήμασταν μακριά ως νοοτροπίες, ως σκέψεις, ως ιδεολογίες. Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, οι άνθρωποι που βρίσκονται πια κοντά μου και είναι οι φίλοι μου και το στενό μου περιβάλλον είναι άνθρωποι που αν τους βάλεις σε ένα δωμάτιο θα ταιριάξουν όλοι με όλους γιατί είναι κοντά. Είναι από διαφορετικούς χώρους, διαφορετικές ηλικίες, διαφορετικά όλα, αλλά το… μωσαϊκό της ψυχής μας είναι το ίδιο.
Σε αυτό το ξεκαθάρισμα ένιωσες και την ανασφάλεια του αν σε προσεγγίζει ο άλλος γι’ αυτό που είσαι ή γιατί είσαι ο Καπουτζίδης και θα μπορούσες να του δώσεις μια θέση σε μια σειρά, σε ένα θεατρικό;
Ευτυχώς, δεν είχα τέτοια έντονα περιστατικά δίπλα μου… Ομως, ως άνθρωπος γενικά είμαι επιφυλακτικός. Αυτό το είχα ανέκαθεν, από παιδί. Σκέψου λοιπόν, πως αν σου συμβεί ό,τι συνέβη σε μένα τι γίνεται…
Κλείνεσαι πολύ;
-Παγώνεις! Από αυτήν τη φάση πέρασα… Την εποχή που οι πάντες πίστευαν πως τα πάντα ήταν τέλεια για μένα, εκείνη την εποχή μετά το «Παρά Πέντε», έκαναν λάθος. Εκείνη η εποχή ήταν δύσκολη, παρά πολύ δύσκολη για μένα. Ενας άνθρωπος μοναχικός και επιφυλακτικός βρέθηκε να τον προσεγγίζουν εκατό άγνωστοι άνθρωποι την ημέρα. Ανοιγα το κινητό μου και δεν χωρούσαν άλλα μηνύματα στη θυρίδα μου. Δεν ήξερα τι να κάνω… Δεν ήμουν τόσο κοινωνικός για να κρατήσω τόση επαφή με όλους και για να μπορέσω να το διαχειριστώ έξυπνα και αποτελεσματικά.
Οπότε πάγωσες, όπως μου είπες…-Ηρθα και πάγωσα και κλείστηκα πολύ. Ομως αυτό το κλείσιμο και αυτή η μοναξιά δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ. Η μοναξιά αυτή, το πάγωμα αυτό ήταν η πανοπλία μου για ‘κείνα τα χρόνια.
Μιας και τόση ώρα κάνουμε την… ψυχοθεραπεία μας (γέλια), θα σε ρωτήσω, τώρα τι γίνεται;
Αυτό, λοιπόν, είναι πράγμα που είδα στον εαυτό μου και το δούλεψα. Εχω προσπαθήσει πια να περάσω αυτήν την τεράστια επιφυλακτικότητα. Το πάω πια βλέποντας και κάνοντας. Ευτυχώς μυαλό έχω και μπορώ να το χρησιμοποιήσω και δεν χρειάζεται να φοβηθώ και να κλειστώ.
Σου έτυχαν άνθρωποι που σε απογοήτευσαν ή σε πρόδωσαν;
Μου έχει τύχει… Μου έχει τύχει άνθρωπος που δεν έχει καταφέρει να εκτιμήσει αυτό που του έχω δώσει και είναι ιδιαίτερα οδυνηρό και στενάχωρο. Ομως, από την άλλη μεριά θέλω να πιστεύω πως αυτός ο άνθρωπος έτσι είναι, έτσι λειτουργεί με όλους και ότι δεν θέλησε να προδώσει εμένα προσωπικά. Και γιατί αν το δω ως προσωπική προδοσία, θα αρχίσει να τριβελίζει στο κεφάλι μου διαρκώς και δεν θέλω. Αυτός ο άνθρωπος θαρρώ πρόδωσε και δεν εκτίμησε και εμένα, αλλά και πολλούς άλλους.
