Το βραβείο του Χρυσού Λέοντα είναι ίσως το πιο πολύτιμο αντικείμενο μέσα στην καλύβα που ζει ο Νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης που θριάμβευσε στο φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.
Ο Kim Ki-duk, παρά το γεγονός ότι σαρώνει τα βραβεία από όποιο φεστιβάλ κι αν περάσει – Βερολίνο, Κάννες και πιο πρόσφατα στο Λίντο – επιμένει να ζει ως σύγχρονος ερημίτης.
Ο εκκεντρικός σκηνοθέτης, ο οποίος παρουσίασε πρόσφατα τη ζωή του στο ντοκιμαντέρ “Arirang”, φοράει κουρέλια και καθημερινά κόβει ξύλα, βάζει φωτιά και προετοιμάζει απλά γεύματα, τα οποία στη συνέχεια καταναλώνει σε μπολ σκύλου. Όσο για την “ανάγκη” του, την κάνει έξω από την καλύβα που ο ίδιος έφτιαξε με τα χέρια, για να τη σκεπάσει αργότερα το χιόνι.
Η ταινία “Pieta” με την οποία απέσπασε το πρώτο βραβείο στο Λίντο, αποτελεί κι αυτή μία επανάσταση απέναντι στον σύγχρονο τρόπο ζωής. Όπως εξήγησε, “αποτελεί μία αυστηρή κριτική για τον δυτικό τρόπο ζωής, που έχει κατακτήσει και τη χώρα μου. Αποτελεί μία καταδίκη για τον “θεό του χρήματος” στο όνομα του οποίου διαπράττονται ανείπωτα εγκλήματα”.
Ο ίδιος γεννήθηκε το 1960 σε ένα φτωχικό χωριό, όπου ακολούθησε αργότερα σχολή για αγρότες. Στα 15 του χρόνια, μεταφέρθηκε στη Σεούλ και έγινε εργάτης σε βιομηχανική περιοχή, εκεί όπου γυρίστηκε και η ταινία “Pieta”. Για ένα διάστημα, εργάστηκε ως ναυτικός αλλά και ως ιεροκήρυκας. Η μεγάλη στροφή στην καριέρα του ήρθε όταν μετακόμισε στο Παρίσι για να γίνει ζωγράφος. Εκεί, ανακάλυψε αναπάντεχα την κλίση του στη σκηνοθεσία και τη σκηνογραφία. Παρά την απογείωση της καριέρας του όμως, η στροφή στον τρόπο ζωής του δεν ήταν καθολική…
