Συνέντευξη στη Στέλλα Παπαδάκη
Αποπνέει ένα νεοϋορκέζικο αέρα, ενώ είναι Ελληνίδα μέχρι το κόκκαλο. Η Μάρα Καρέτσου είναι μια γυναίκα δυναμική και χειμαρrώδης που σε γοητεύει με τη φινέτσα και το απαράμιλλο στιλ της, από την πρώτη στιγμή που τη συναντάς. Η διάσημη Ελληνίδα εικαστικός που ζει και διαπρέπει στη Νέα Υόρκη, ξεκίνησε την εικαστική διαδρομή της τη δεκαετία του΄70 από το Παρίσι. Η φήμη της απογειώθηκε όταν την γνώρισε ο διεθνούς φήμης γκαλερίστας Αλέξανδρος Ιόλας ο οποίος πίστεψε στο ταλέντο της και παρουσίασε την δουλειά της στη γκαλερί του στη Νέα Υόρκη. Έκτοτε εκθέτει έργα της, γλυπτά, αντικείμενα, σχέδια και κοσμήματα, δημιουργίες με ελληνικά θέματα και σουρεαλιστική αίσθηση σε μεγάλες γκαλερί σε όλο τον κόσμο. Κατά το πρόσφατο ταξίδι της στην Ελλάδα και λίγο πριν επιστρέψει στη Νέα Υόρκη συναντηθήκαμε στο Κολωνάκι, ένα βροχερό πρωινό και μιλήσαμε για την ενδιαφέρουσα ζωή της, το πάθος της για τη Τέχνη και το όνειρο της να την φτάσει στα πέρατα της γης, το οποίο και κατάφερε!
Μιλήστε μου για τα παιδικά σας χρόνια στην Λάρισα, τι αναπολείτε από εκείνη την περίοδο;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια επαρχιακή, ρομαντική πόλη των 80.000 κατοίκων, τη Λάρισσα. Σήμερα ζω σε μια πόλη 80.000.000 εκατομυρίων ανθρώπων, τη Νέα Υόρκη. Μεγάλη η διαφορά! Αλλά υπήρχε το όνειρο… Να φύγω, να ανοίξω τα φτερά μου. Εκεί πέρασα όμορφα παιδικά χρόνια, εκεί τελείωσα το σχολείο και πάντα… ζωγραφίζοντας.
Πότε ανακάλυψατε την αγάπη σας για την Τέχνη. Οι σπουδές σας και τα πρώτα βήματα στον χώρο.Παρόλο που ζούσα στην επαρχία οι γονείς μου ήταν άνθρωποι με ανοιχτό μυαλό. Εκείνοι με βοήθησαν να αντιληφθώ την κλίση μου στη Τέχνη. Πηγαίναμε συχνά σε εκθέσεις καλλιτεχνών, σε μουσικές βραδιές. Τελειώνοντας το λύκειο έφυγα για να δώσω εξετάσεις στην Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Πέτυχα με την δεύτερη φορά και μάλιστα με υποτροφία! Είχα έναν εξαίρετο καθηγητή τον Θανάση Απάρτη, ο οποίος ήταν μαθητής του Αντουάν Μπουρντέλ, ενός απο τους μεγαλύτερους Γάλλους γλύπτες. Έλαβα βραβεία για τις καλύτερες προτομές. Το 1973, κατόπιν διαγωνισμού, διορίζομαι ως επιμελήτρια, σε ηλικία 24 ετών, στην έδρα Πλαστικής, στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Ένα χρόνο μετά, δίνω την παραίτησή μου και φεύγω για το Παρίσι. Ένιωθα ότι έπρεπε να επισκεφθώ μουσεία, να γνωρίσω διαφορετικές καλλιτεχνικές τάσεις, να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου και να καλλιεργήσω το ταλέντο μου, σε μια πόλη πολυπολιτισμική και καλλιτεχνική, όπως ήταν η Πόλη του Φωτός.
Μιλήστε μου για τη ζωή σας στο Παρίσι και πως ξεκινήσατε την εικαστική σας διαδρομή εκεί;
Έφθασα στο Παρίσι το 1974 μαζί με τον Ιταλό σύζυγο μου Πιερ Λουίτζι Μπελάτσι που ήταν κι αυτός ζωγράφος. Δεν ξέραμε λέξη γαλλικά, δεν είχαμε χρήματα. Είχαμε μεγάλες οικονομικές δυσκολίες. Νοικιάσαμε ένα ατελιέ στο Μονπαρνάς όπου δεν είχαμε ούτε θέρμανση για να ζεσταθούμε, μόνον μια παλιά σόμπα με ξύλα. Άλλοτε είχαμε λεφτά να πληρώσουμε το νοίκι κι άλλοτε όχι. Δύσκολα χρόνια! Πέσαμε με τα μούτρα στη δουλειά. Σε 2 χρόνια είχα ετοιμάσει αρκετά γλυπτά, πάντα στο ύφος του Σουρεαλισμού. Η γκαλερί του Ιταλού Πολ Φακέτι ήταν τότε μια από τις καλύτερες στο χώρο. Πήγα εκεί και του έδειξα την δουλειά μου, του άρεσε πολύ και έτσι αρχισα να εκθέτω στο Παρίσι, ένα όνειρο ζωής για μένα.
Μιλήστε μου για την γνωριμία σας με τον διάσημο γκαλερίστα Ιόλα και τη ζωή στη Νέα Υόρκη. Πως ήταν η συνεργασία σας με ένα τόσο ιδιοφυή και ιδιαίτερο άνθρωπο;
Έμεινα στο Παρίσι 9 περίπου χρόνια και γνώρισα πολλούς important καλλιτέχνες , ανάμεσά τους Niki de St Phalle,Tigelly καθώς και πολλούς ποιητές και μουσικούς. Εκει ήταν και η γκαλερί του Αλέξανδρου Ιόλα, ο οποίος διοργάνωνε εκθέσεις με σουρεαλιστές καλλιτέχνες Magritte, Max Ernst, Brouner, Picasso.
Με τον Ιόλα γνωριστήκαμε στο Παρίσι,αλλά γυρίζοντας για μια έκθεση μου στην Αθήνα, είδε την δουλειά μου εκεί και μου πρότεινε να πάω Αμερική. Στη Νέα Υόρκη. Αυτό ήταν! Το μεγάλο μου DREAM!
Η έκθεση μου έγινε το 1982, τα γλυπτά ήταν από μπρούτζο, με θέματα από τις αναμνήσεις μου από την Ελλάδα και με σουρεαλιστικό μήνυμα. Είχε μεγάλη επιτυχία, big success!
O Ιόλας ήξερε πώς να προωθήσει έναν καλλιτέχνη. Όταν έχεις δουλέψει με τον Ιόλα, μετά… πας παντού. Όταν πήγα Ιαπωνία μου λένε “Με ποιους δουλέψατε;”. Λέω με τον “Αλέξανδρο Ιόλα”. “Είστε μέσα στη γκαλερί” μου λένε.
Αυτή την περίοδο ετοιμάζετε κάποια νέα δουλειά;
Ετοιμάζω μια σειρά από μεταλλικά έργα, με παγκόσμιο μηνύμα “Σώστε τον Πλανήτη”, την οποία παρουσιάζω σε Μαϊαμι και Τόκιο. Επίσης μια συλλογή κοσμημάτων από χρυσό με τίτλο “Golden River”.
Σήμερα εξακολουθείτε να ζείτε και να εργάζεστε στο εξωτερικό. Σκεφθήκατε ποτέ να επιστρέψετε πίσω στην Ελλάδα;
Γυρίζω πάντα στην Ελλάδα διότι εδώ είναι η οικογένεια μου και έρχομαι πάντα για να τους δω, τουλάχιστον μια φορά ετησίως. Έχω το Ατελιέ μου, τα χυτήρια, όλα στην Νέα Υόρκη. Προς το παρόν δεν είναι εφικτό να έρθω να εγκατασταθώ Ελλάδα. Όμως ως Έλληνας της διασποράς αγαπάω πολύ την Ελλάδα και κάνω τα πάντα για να βοηθάω τη πατρίδα μου από όπου κι αν βρισκόμαι. Συμμετέχω ενεργά στην ελληνική παροικία της Νέας Υόρκης και βοηθάω πολύ τους Έλληνες καλλιτέχνες, μουσικούς και εικαστικούς όταν έρχονται στην Αμερική.
Είστε πολίτης του κόσμου, ποιο όμως μέρος της γης θεωρείτε σπίτι σας;
Σπίτι για μένα είναι η Αθήνα και η Νέα Υόρκη.
Είστε σε εξαιρετική φόρμα, πως τα έχετε καταφέρει να είστε πάντα τόσο fit;
Τα πάντα γίνονται με ένα σωστό πρόγραμμα και με υγιεινές συνήθειες. Γυμνάζομαι καθημερινά και προσέχω τη διατροφή μου που δεν περιλαμβάνει κρέας. Τρώω σαλάτες, αυγά, φρούτα και όσπρια
Έχετε κάποια φράση- motto που σας χαρακτηρίζει;
Ενστερνίζομαι τη ρήση του Σωκράτη : ” Υπάρχει μόνο ένα καλό, η γνώση. Και ένα κακό η άγνοια”, ενώ η συμβουλή μου προς τους νέους είναι ” ποτέ ένα εμπόδιο να μην σταματά το Όνειρο. Προσπάθησε ξανά και ξανά!”
