Της Στέλλας Παπαδάκη
Σκηνογράφος, σκηνοθέτης, εικαστικός και συγγραφέας ο Θεοδόσης Δαυλός είναι ένας πολύπλευρος δημιουργός που κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του πορείας έχει ασχοληθεί με επιτυχία με πολλά διαφορετικά είδη της Τέχνης. Ύστερα από δεκαετίες ευδόκιμης σταδιοδρομίας στο χώρο, παραδίδει στο αναγνωστικό κοινό το βιβλίο του “Φωτίζοντας τη διαδρομή μου”, μια εικαστική αυτοβιογραφία, όπως την ονομάζει χαριτολογώντας ο ίδιος
Με σπουδές, αρχικά στον «Αθηναϊκό Τεχνολογικό Όμιλο» (Σχολή Δοξιάδη) και αργότερα στη Σχολή Καλών Τεχνών της Ρώμης (Accademia di Belle Arti di Roma) ο Θεοδόσης Δαυλός αποφοίτησε αριστούχος παίρνοντας βραβείο από το ιταλικό κράτος. Παράλληλα, παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου στο Πειραματικό Κέντρο Κινηματογραφίας της Cinecita (Centro Sperimentale di Cinamatografia). Στη συνέχεια, έγινε δεκτός από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ρώμης (Universita Catolica Pro Deo), όπου συμπλήρωσε κύκλο μαθητών σκηνοθεσίας. Δάσκαλοι του στην Ελλάδα ήταν οι: Σπύρος Βασιλείου, Α. Τάσσος, Ορέστης Κανέλλης, Παναγιώτης Γράβαλος, Γιώργος Γεωργιάδης, Ηλίας Δεκουλάκος, Πέτρος Ζουμπουλάκης, Δημήτρης Μυτταράς και Έφη Κωστοπούλου, ενώ στην Ιταλία φοίτησε δίπλα στους: Pepino Picollo, V. Vergoz και Virgilio Guzzi.
Από το 1970 αρχίζει η προσφορά του στον χώρο του θεάματος. Στο Θέατρο ανεβάζει ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος, πάνω από εκατό θεατρικά έργα των Ευριπίδη, Σοφοκλή, Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Τσέχωφ, Ο’ Νηλ, Ουίλιαμς, Ντε Φιλίππο, Πιραντέλο, Αρμπούζωφ, Πίντερ, Μρόζεκ, Μουρ, Βερνέιγ, Σάιμον, Έικμπορν, Σοφοκλή Καρύδη, Αλέξανδρου Ραγκαβή, Γρηγόρη Ξενόπουλου και άλλων, καθώς και πολλών σύγχρονων Ελλήνων συγγραφέων.
Στην τηλεόραση, Κρατική και Ιδιωτική, φιλοτεχνεί τα σκηνικά και τα κουστούμια σε πολλές γνωστές μεγάλες παραγωγές, ενώ από το 1991 έως το 1995 αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση του ΑΝΤ1, δημιουργώντας μεγάλη σειρά από πετυχημένες εικαστικές συνθέσεις, επιλεγμένων παραγωγών. Στον κινηματογράφο, ως καλλιτεχνικός διευθυντής, ασχολείται τόσο με διεθνείς συνεργασίες, με την Columbia και την Paramount, όσο και με την εγχώρια παραγωγή, ενώ ταυτόχρονα διδάσκει Ιστορία της Τέχνης, Σχέδιο, Σκηνογραφία, και Ενδυματολογία. Τα τελευταία 35 χρόνια η ζωγραφική αποτελεί καθοριστικό μέσον έκφρασης για τον Θεοδόση Δαυλό την οποία και υπηρετεί παράλληλα με την επαγγελματική του καριέρα.
Στις σελίδες του βιβλίου “Φωτίζοντας τη διαδρομή μου” αποτυπώνεται έκτυπα η μακρόχρονη πορεία του στο θέατρο, στην τηλεόραση και στο σινεμά. Με εξομολογητική και συχνά παιγνιώδη διάθεση, ειλικρίνεια και αυτοσαρκασμό, ύφος γλαφυρό αλλά και με αστείρευτο χιούμορ, ο Θεοδόσης Δαυλός κάνει μια αναδρομή στην καριέρα του και στη ζωή του.
Ο ίδιος μας λέει για την απόφασή του να γράψει την αυτοβιογραφία του “Ποτέ δεν αναλογιζόμουν πως η ζωή μου έχει κάποιο ενδιαφέρον, οι φίλοι μου πρότειναν να γράψω για τις ποικίλες και ενδιαφέρουσες περιόδους που έζησα. Έτσι πρόεκυψε αυτή η εικαστική εξομολόγηση- περιήγηση στη ζωή μου”
Ένας κατεξοχήν εικαστικός πως νοιώθει να εκφράζεται και με το γραπτό λόγο;” Το γράψιμο είναι μια παλιά αγάπη. Την ανακάλυψα όταν έγραφα σημειώματα στα προγράμματα, κυρίως των έργων που σκηνογραφούσα. Εδώ, θέλω να πω πόσο τυχερός είμαι, που μορφώθηκα σε εκείνα τα παλιά χρόνια. Τότε μαθαίναμε πραγματικά τα ελληνικά. Δύσκολα και δίγλωσσα, καθαρεύουσα και δημοτική. Ήταν όμως βαθιά η γνώση που παίρναμε”
Γνωρίζοντας ότι διδάσκετε πείτε μας πως βλέπετε τους νέους σήμερα; Τι τους συμβουλεύετε; “Αγαπώ πολύ τους νέους και με αγαπούν και εκείνοι. Είμαι αυστηρός αλλά δίκαιος. Οι νέοι μου δίνουν ζωή, και εγώ τους χαρίζω τις εμπειρίες μου. Θεωρώ ότι είναι αδικημένες γενιές. Μέσα από νόμους και τερτίπια, αφαιρέσαμε εμείς οι μεγαλύτεροι την ομορφιά της γλώσσας. Όσοι νέοι ασχολούνται με τα ελληνικά αλλά και με την τέχνη θα έλεγα, ανακαλύπτουν τα κενά που δημιουργήθηκαν. Πρέπει να παλέψουν για να κατακτήσουν τη γνώση. Να ασχολούνται με την τέχνη και να διαβάζουν πολύ…”
