Ο διευθυντής του περιοδικού ΒΗΜagazino Παύλος Παπαδόπουλος απαντά στις 2 αγωγές που δέχτηκε το περιοδικό την προηγούμενη εβδομάδα από το ζεύγος Χατζηγιάννη-Μακρυπούλια και το Σταμάτη Φασουλή.
Όσον αφορά την υπόθεση Φασουλή, ο Π. Παπαδόπουλος διευκρινίζει πως συντάκτης και διευθυντής ουδέποτε είχαν την παραμικρή πρόθεση να θίξουν την τιμή και την υπόληψή του καλλιτέχνη, αλλά θέλησαν να διατυπώσουν προσωπικές απόψεις και να εκθέσουν γνώμες για την καλλιτεχνική του παρουσία.
Μιλώντας για την λέξη “τρελή” η οποία εξόργισε τον Σταμάτη Φασουλή, ο διευθυντής του περιοδικού απαντά: “Το ΒΗmagazino, ανατέμνοντας σήμερα τη ΣΥΝΟΛΙΚΗ παρουσία του κ. Φασουλή στα θεατρικά δρώμενα, με τη λέξη «τρελή» επέλεξε να τονίσει εκείνον τον σταθμό της καλλιτεχνικής πορείας του, το «Κλουβί με τις τρελές»”.
O Π. Παπαδόπουλος στέκεται και στο εξής: “Εξίσου απαρατήρητη από τον κ. Φασουλή πέρασε η ρητή αναφορά στο ίδιο ρεπορτάζ ότι πρόκειται για έναν «αυτοδημιούργητο, εργατικό, ακατάβλητο και ευφυή καλλιτέχνη» καθώς και για το γεγονός ότι «όλοι οι συνεργάτες του μιλούν για τη γενναιοδωρία του». Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, να ισχύει η κατηγορία του κ. Φασουλή ότι με το ρεπορτάζ και τον τίτλο τον θεωρούμε «προσωπικότητα της οποίας ο βίος είναι ουσιαστικά ταυτισμένος με τον ρόλο στην εν λόγω παράσταση»; Πώς είναι δυνατόν να ισχυριζόμαστε κάτι τέτοιο την ίδια ώρα που γράφουμε ότι πρόκειται για «εργατικό, ακατάβλητο και ευφυή καλλιτέχνη»;”
Ο ίδιος διερωτάται: “Πώς είναι δυνατόν ένας καλλιτέχνης που οφείλει μέρος της επιτυχίας του στη σάτιρα και στην επιθεώρηση να στρέφεται με εχθρότητα απέναντι σε ένα μέσο ενημέρωσης επειδή παρουσίασε την καλλιτεχνική διαδρομή και τη δημόσια παρουσία του χωρίς να περιοριστεί μόνο σε όσα ευμενή λέγονται για αυτόν; Πώς είναι δυνατόν να διατηρεί μια τέτοια προσέγγιση για την ελευθερία του λόγου και για τα όρια της κριτικής ώστε να απαιτεί συνολικά 520.000 ευρώ (!) ως αποκατάσταση της τιμής του η οποία, όπως ισχυρίζεται, επλήγη από εκφράσεις όπως οι προαναφερθείσες;”
Όσον αφορά την αγωγή Χατζηγιάννη-Μακρυπούλια ο Π. Παπαδόπουλος απαντά: “Η κυρία Μακρυπούλια σε σταθερή βάση τα τελευταία χρόνια παραχωρεί συνεντεύξεις αναφερόμενη στον επικείμενο γάμο της, ο οποίος μονίμως αναβάλλεται. Ασφαλώς η πολυετής αναβολή του γάμου της ηθοποιού είναι κάτι που δεν μπορεί να προκαλεί τον ψόγο, αφού είναι σαφές ότι μπορεί να οφείλεται σε αστάθμητους παράγοντες. Πολλοί θα συμφωνούσαν, ωστόσο, ότι η σταθερή παραμονή στην επικαιρότητα μίας καλλιτέχνιδος αφενός μέσα από τη δουλειά της και αφετέρου μέσα από ρεπορτάζ ή συνεντεύξεις στις οποίες ομιλεί περί επικείμενου γάμου και στη συνέχεια με πληροφορίες ή δηλώσεις περί καθυστέρησής του δικαιολογεί τον τίτλο «Περιμένοντας τον γαμπρό»”.
Συνεχίζει λέγοντας: “Ως γνωστόν, οι εν λόγω καλλιτέχνες δεν εξέφρασαν ποτέ δημοσίως τη δυσφορία τους για μια προβολή η οποία τους κατατάσσει ίσως στην κορυφή των προτιμήσεων του Τύπου. Το ΒΗΜagazino ασφαλώς δεν αμφισβήτησε την αυθεντικότητα της προσωπικής σχέσης των δύο καλλιτεχνών ή το αυθόρμητο του ενδιαφέροντος του Τύπου για αυτούς, αλλά έθεσε στους αναγνώστες του το ζήτημα της – θεμιτής βεβαίως – συνειδητής διαχείρισης της ιδιωτικής ζωής με έναν τρόπο που να ενισχύει τη δημόσια αποδοχή του καλλιτεχνικού έργου.”
