Με κείμενο της η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ρένα Δούρου, δίνει τη δική της απάντηση στα δημοσιεύματα που την ήθελαν να είναι υπάλληλος του Άκη Τσοχατζόπουλου την περίοδο που ήταν υπουργός Αμύνης…
“Λίγα 24ωρα πριν κλείσει και η δεύτερη προεκλογική εκστρατεία για τις κρίσιμες εκλογές της 17ης Ιουνίου, «αποκαλύψεις» της εφημερίδας «Δημοκρατία» με έφεραν, ούτε λίγο ούτε πολύ, υπάλληλο του κ. Άκη Τσοχατζόπουλου, την περίοδο που εκείνος ήταν υπουργός Εθνικής Άμυνας κι εγώ μέλος του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων (ΙΑΑ)! Η πραγματικότητα είναι ότι συνέβαινε το αντίθετο : ο κ. Άκης Τσοχατζόπουλος ήταν υπάλληλός μου και όχι εγώ εκείνου!” γράφει χαρακτηριστικά και συνεχίζει:
“Όση αλήθεια περιέχει η παραπάνω πρόταση, άλλη τόση περιείχαν και τα δημοσιεύματα της συγκεκριμένης εφημερίδας, η οποία αφιέρωσε τρία συνεχόμενα δημοσιεύματα στο καθημερινό της φύλλο συν μια ολόκληρη σελίδα στην κυριακάτικη έκδοσή της για την «αποκάλυψη», η οποία όμως ούτε αποκαλυπτικό ούτε τεκμηριωμένο χαρακτήρα έχει: είναι απλά δυσφημιστική, στην προσπάθειά της να εξυπηρετήσει ολοφάνερες πολιτικές σκοπιμότητες. Να πληγεί δηλαδή και μέσω εμού, ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ, του κατ’ εξοχήν αντιπάλου της Ν.Δ. στις πρόσφατες εκλογές”.
Στο κείμενο της η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δίνει τις δικές απαντήσεις.
“1ον) Κατηγορούμαι ότι «απέκρυψα» από το βιογραφικό μου τη συνεργασία μου με το Ινστιτούτο Αμυντικών Αναλύσεων, προφανώς γιατί είχα κάτι να κρύψω, δηλαδή τη… συνεργασία μου με τον τότε υπουργό, κ. Άκη Τσοχατζόπουλο! Αντιλαμβάνομαι ότι αυτή η «αποκάλυψη» «δένει» με τα υπόλοιπα προεκλογικά επιχειρήματα της Ν.Δ. σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δήθεν συνεργάζεται με το… βαθύ ΠΑΣΟΚ, κ.ο.κ. Ωστόσο θεωρώ βασική αρχή το να μην συγχέουμε την κομματική προπαγάνδα με τη δημοσιογραφία. Για τον απλούστατο λόγο ότι α) σε ένα βιογραφικό 50 λέξεων, είναι φυσικό να κάνει κανείς επιλογές και προτίμησα, λόγω της υποψηφιότητάς μου, να δώσω έμφαση στις πολιτικές, κινηματικές μου δράσεις και όχι στις επαγγελματικές. Έτσι, με την ίδια λογική «απέκρυψα» το γεγονός ότι συνεργάστηκα με διαφημιστικές εταιρίες, από τις πιο σημαντικές του χώρου, «απέκρυψα» τα βραβεία, τις υποτροφίες ή το μεταπτυχιακό μου στην Ανάλυση Πολιτικού Λόγου κι Ιδεολογίας. β) Αν πράγματι ήθελα να αποκρύψω τη συμμετοχή μου στο ΙΑΑ, δεν θα είχα ανεβάσει δύο (2) φωτογραφίες από συνεδρίασή του, με δική μου συμμετοχή, στην ιστοσελίδα μου, με δημόσια πρόσβαση για όλους, από όπου τις αλίευσε η εφημερίδα για να στηρίξει το δήθεν αποκαλυπτικό της ρεπορτάζ.
2ον) Το γεγονός ότι μετείχα ως πολιτική αναλύτρια, και μάλιστα με την ευθύνη εκπόνησης εργασιών, στο ΙΑΑ, που είναι ένα ερευνητικό, επιστημονικό Ινστιτούτο, υπό την εποπτεία του ΥΠΕΘΑ, συνιστά μια μένα τιμή, καθώς σε αυτό μετείχαν πανεπιστημιακοί, καταξιωμένοι επιστήμονες, όλων των πεποιθήσεων, καθηγητές και διπλωμάτες, με στόχο την τεκμηριωμένη ενημέρωση όχι μόνο του υπουργείου αλλά όλων των κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου καθώς και της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Και ας μη θεωρηθεί ότι η συμμετοχή (και οι εργασίες) συνεπαγόταν, όπως άφηναν να εννοηθούν το δημοσιεύματα, υψηλές αμοιβές… Αντιθέτως… Η πληρωμή γινόταν με «μπλοκάκι» (έλαβα μάλιστα και περαίωση για αυτό), σαν να ήμουν ελεύθερος επαγγελματίας, και πρέπει να παρατηρήσει κανείς εδώ τις ελαστικές σχέσεις εργασίας που επέβαλλε για πρώτη φορά το ΠΑΣΟΚ στο δημόσιο…
«Αλίμονο αν αντιμετωπίζουμε τα αυτοδύναμα επιστημονικά ινστιτούτα των ελληνικών υπουργείων ως κομματικά ενεργούμενα του εκάστοτε υπουργού! Δηλαδή να υποθέσω ότι επί ΝΔ όσοι υπηρέτησαν στο εν λόγω ινστιτούτο ήταν κομματικά ενεργούμενα του εκάστοτε υπουργού; Μόνο πανικόβλητος νους μπορεί να εφεύρει τέτοιες σχέσεις. Πρόκειται για φθηνές πρακτικές με φθηνά αποτελέσματα που φθηναίνουν τον πολιτικό διάλογο», σημείωνα στη συνέντευξη που έδωσα στην εφημερίδα CityPress, στις 13 Ιουνίου 2012.
3ον) Η εφημερίδα «Δημοκρατία» συνέχισε τις «αποκαλύψεις», φέρνοντας στη δημοσιότητα συμμετοχή μου το 2003 σε Οργανωτική Επιτροπή για τη διοργάνωση συνεδρίου, υπό την αιγίδα του τότε υπουργού Πολιτισμού Γ. Λιάνη, με θέμα «Γυναίκα και Αθλητισμός». Στην ίδια επιτροπή, μετείχε και η κόρη του κ. Α. Τσοχατζόπουλου, Αρετή! Άρα; Βλ. επανάληψη του επιχειρήματος της 1ης παρατήρησης… Στο σημείο αυτό, αν δεν σπιλωνόταν η υπόληψή μου, το θέμα θα ήταν απλά γελοίο, καθώς η εφημερίδα εσκεμμένα παραλείπει να παραθέσει τα ονόματα (όπως αυτά περιλαμβάνονται στο σχετικό ΦΕΚ) και των άλλων κυριών που μετείχαν στην ίδια Επιτροπή, χωρίς, υποθέτω, να έχουν στενές σχέσεις με την οικογένεια Τσοχατζόπουλου. Ενδεικτικά αναφέρω τις κυρίες: Ειρήνη Παππά, Βούλα Πατουλίδου, Άννα Βερούλη, Σοφία Σακοράφα, Φάνη Πάλλη – Πετραλιά, Αγάπη Βαρδινογιάννη, Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα, Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, Γιάννα Δεσποτοπούλου, κ.α… Περισσότερα λόγια δεν χρειάζονται, νομίζω…
Εν κατακλείδι: πρόκειται για δημοσιεύματα δυσφημιστικά, κατασκευασμένα, με στόχο να πληγεί ο ΣΥΡΙΖΑ και το ελπιδοφόρο, αντιμνημονιακό μήνυμά του στην πολιτική σκηνή. Έχουσιν γνώσιν οι φύλακες. Δεν παύει όμως, τέτοιου είδους κίτρινα δημοσιεύματα να συνιστούν ντροπή για τον δημοσιογραφικό χώρο, να υποβαθμίζουν τον δημοκρατικό διάλογο, να περιφρονούν τους στοιχειώδεις κανόνες του.
http://www.citypress.gr/index.html?action=article&;article=104489
