«Η σκληρότητα των ανθρώπων και της ανυπαρξίας του κράτους με έχει σοκάρει. Εγώ μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον αναπήρων,
οι γονείς μου ήταν κωφάλαλοι και είχαν μείνει αναλφάβητοι και χλευάζονταν από τον περίγυρο. Σκέψου ότι όταν υπέγραψα στην πρώτη δισκογραφική εταιρεία το 1972, ο δάσκαλός μου, ο Νίκος Μαμαγκάκης, τον οποίο βέβαια ευγνωμονώ και είναι και πολύ Παναθηναϊκός, μού είπε να υπογράψω με ψέματα.
Μου είπε να πω ότι είμαι 18 και να μη φέρω τη μάνα μου για να μη δουν ότι είναι κωφάλαλη. Σκέψου σε τι εποχή ζούμε και ζούσαμε. Αυτή την κοινωνική αδικία και τον χλευασμό τον έζησα και τον αντιμετωπίζω ανιδιοτελώς», δήλωσε, μεταξύ άλλων, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Η Πράσινη», ο Γιάννης Ζουγανέλης.
Παράλληλα, ο δημοφιλής καλλιτέχνης σε ερώτηση των συναδέλφων Νίκου Συρίγου και Χρήστου Μπαρούνη για το πώς αισθάνεται βλέποντας την επιτυχία της κόρης του, Ελεονώρας, δήλωσε: «Η Ελεωνόρα είναι μια ξεχωριστή, εξαιρετική προσωπικότητα. Αν θες να σου μιλήσω σαν παιδί, για το παιδί μου θα έχω να σου πω πολλά πράγματα άλλου επιπέδου. Με εκπλήσσει μέρα με τη μέρα.
Πήγα πρόσφατα και την είδα στο Θέατρο. Δεν πιστεύω αυτό που βλέπω! Δεν πιστεύω αυτό που συμβαίνει σε αυτό το κορίτσι. Η οποία είναι εργατική, κάνει focus, δεν είναι σαν κι εμένα.
Έχει την πολυτέλεια, όμως. Να πάει να δουλέψει με ένα μισθό στο θέατρο. Πράγμα που δεν το είχα πάντα εγώ γιατί ήμουν και ένας άνθρωπος που κηδεμόνεψα τους γονείς μου. Ήταν ένα κατάμεστο θέατρο που χειροκροτούσε και φώναζε μπράβο συγκινημένο.
Δεν πίστευα ότι θα τη δω σε τέτοιο πολύ υψηλό υποκριτικό επίπεδο. Καλά, τραγουδιστικά είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Δεν τη βλέπω σαν κόρη μου. Τώρα, σαν πατέρας μπορεί να έχω και προβλήματα. Εννοώ, ότι μερικές φορές δε βλεπόμαστε όσο θα ήθελα εγώ, τα γνωστά, που θέλουν όλοι οι γονείς».
