Στο γεγονός που τον οδήγησε να μιλήσει για τον κίνδυνο να χάσει το σπίτι του, αναφέρεται ο Κώστας Αρζόγλου και αποκαλύπτει ότι το πρόβλημα δεν έχει λυθεί ακόμα, αλλά έχει μετατεθεί.
Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε στο ΛΟΙΠΟΝ για την τέχνη του και τα άμεσα σχέδιά του, που έχουν μπει σε εφαρμογή και ολοκληρώνονται σε λίγο καιρό. Αναφέρθηκε στις δύο γυναίκες της ζωής του, που δεν είναι άλλες από τις κόρες του, Αυγή (Ορόρ) και Μαρία, οι οποίες έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν τον καλλιτεχνικό δρόμο, κι αυτό κάνει υπερήφανο τον πατέρα τους. Μίλησε επίσης για το γιο του, Παύλο, και τη διαφορετική πορεία ζωής που διάλεξε.
Ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της συνέντευξης:
Συνήθως οι συνάδελφοί σας αναφέρουν ότι η τηλεόραση βοηθάει για τη δουλειά του ηθοποιού στο θέατρο.
Τα παιδιά που είναι γέννημα θρέμμα της τηλεόρασης και κάνουν θίασο ή παίζουν ακολουθούν μια δική τους διαδρομή, που δεν έχει καμία σχέση με τους πραγματικούς ηθοποιούς, όχι τους τηλεοπτικούς.
Οι τηλεοπτικοί ηθοποιοί δεν είναι πραγματικοί ηθοποιοί;
Όχι, σίγουρα όχι, είναι κάτι σαν ηθοποιοί.
Καμαρώνεται που οι κόρες σας ακολουθούν τον καλλιτεχνικό χώρο;
Καμαρώνω αν είναι ειλικρινείς με τις ανάγκες και την ψυχή τους. Δεν ξεχωρίζω κανένα από τα παιδιά μου, το καθένα μού δίνει μεγάλη και διαφορετική ικανοποίηση.
Έρχονται να σας δουν, παρακολουθούν τις δουλειές σας;
Ο Παύλος σπάνια, η Αυγή (Ορόρ) και η Μαρία, ναι, πιο συχνά. Η Μαρία έρχεται με τις φίλες της.
Ποιος λόγος σας έκανε να γνωστοποιήσετε το οικονομικό σας πρόβλημα με το σπίτι σας, που θα χάνατε;
Το γνωστοποίησα γιατί υποφέρει όλος ο κόσμος. Αν ήταν ιδιωτικό πρόβλημα, δεν θα το γνωστοποιούσα. Όταν κινδυνεύουν τα σπίτια όλων από τη ΔΕΗ, από τα στεγαστικά δάνεια, τις εφορίες, είναι γενικό. Βεβαίως, βγήκα μπροστά και το είπα ξεκάθαρα τότε. Όπως και τώρα, λέω ότι το πρόβλημα που υπήρχε δεν το έχω λύσει, το έχω μεταθέσει. Πάει παρακάτω, κερδίζω 2 χρόνια… Αυτό είναι το θέμα. Μέσα μου αισθάνομαι και κάτι άλλο.
Τι αισθάνεστε;
Είναι ντροπή για την κοινωνία να κινδυνεύει ένα σπιτάκι 60 τ.μ., που αλίμονο να μην το είχε ο Αρζόγλου μετά από 50 χρόνια δουλειάς. Αν είναι αυτή η κοινωνία κι έτσι είναι οι νόμοι, οι τόκοι και τα επιτόκια, τότε δεν αξίζει τον κόπο. Η κοινωνία κανονικά έπρεπε να δωρίσει σε μερικούς ανθρώπους κάπου να μένουν. Επειδή κυριαρχούμαστε από μια οικονομίστικη αντίληψη, τότε αυτή η κοινωνία δεν μου αρέσει.
