«Είμαι πολύ καλά. Είμαι ευτυχισμένη», δηλώνει η Ελένη Φουρέιρα η οποία περνά μια από τις πιο ευχάριστες περιόδους στη ζωή της και νιώθει τόσο καλά με τον εαυτό της που όπως λέει, δεν θα σκεφτόταν ποτέ να κάνει πλαστικές.
Σε μια άκρως εξομολογητική συνέντευξη στο περιοδικό «OK!», η Ελένη Φουρέιρα δεν διστάζει να απαντήσει για όλα. Για τη ζήλεια, τη σχέση της, τις πλαστικές αλλά και τα ρατσιστικά φαινόμενα, λέγοντας μάλιστα ότι και η ίδια υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας άγριου ξυλοδαρμού μετανάστη στο κέντρο της Αθήνας.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που αρνήθηκες πρόταση γάμου;
Δεν μου έχουν κάνει ποτέ πρόταση γάμου. Ίσως να μη τους το είχα εμπνεύσει.
Με τον αγαπημένο σου, ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά;
Αυτό που μπορεί να κρατήσεις είναι ότι είμαι πολύ καλά. Είμαι ευτυχισμένη. Δεν θα ήθελα να δώσω περισσότερες λεπτομέρειες για τη σχέση μου, γιατί είναι ακόμα στην αρχή».
Δεν τον ζηλεύεις;
«Όχι, γιατί με κάνει να αισθάνομαι ασφάλεια. Η γιαγιά μου έλεγε: «Οι άνθρωποι που ζηλεύουν είναι αυτοί που τα κάνουν». Όταν είμαι κάπου, και είμαι καλά, δεν έχω λόγο να ζηλέψω. Συνήθως ζηλεύω όταν έχω κάνει κι εγώ τις βλακείες μου.
Τι εννοείς;
Κι έχω απατήσει, κι έχω απατηθεί. Το έχω καταλάβει, και το ένστικτο μου δεν πέφτει έξω. Ξέρεις κανέναν που να μην το έχει κάνει; Για μένα, ακόμα κι αν σκεφτείς ότι σου αρέσει κάποιος άλλος, ενώ είσαι σε σχέση, είναι μορφή απάτης. Πολλές φορές οι άντρες θα απατήσουν χωρίς να το πολυσκεφτούν, επειδή τους προστάζει η φύση τους. Δεν δικαιολογώ την απιστία, αλλά αν ήξερα ότι δεν γίνεται με την καρδιά και το μυαλό, θα τη συγχωρούσα».
Πριν από λίγο καιρό ο Αλβανός τραγουδιστή Ντεβίς Τζεράχου, δήλωσε: «Όλοι στην Αλβανία ξέρουν ότι η Φουρέιρα είναι Αλβανίδα».
«Δεν έχω ακούσει τη συγκεκριμένη δήλωση για να μπορώ να την κρίνω. Αλλά και να την είχα, πάλι δεν θα την έκρινα, γιατί από τη στιγμή που έχουμε δημοκρατία, ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει ό,τι θέλει. Για μένα, το μόνο που έχει σημασία είναι τι άνθρωπος είναι η Ελένη. Έχω ακούσει πολλά μέχρι τώρα. Δεν έχω ν΄ αποδείξω τίποτα σε κανέναν».
Σε τρομάζει που τον τελευταίο καιρό ο ρατσισμός στη χώρα μας έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις;
Πριν από λίγες ημέρες ήμουν στο κέντρο της Αθήνας με έναν φίλο μου και είδα να πιάνουν έναν μετανάστη και να τον χτυπούν με μανία μπροστά στα μάτια εκατοντάδων περαστικών. Έκανε την κίνηση να πάω προς το μέρος του για να τον βοηθήσω, οπότε με έπιασε ο φίλος μου από το χέρι και μου είπε: «Που πας; Θα φας ξύλο!». Με έπιασαν τα κλάματα και ένιωσα πραγματική ντροπή για τον εαυτό μου, γιατί δεν έκανα τίποτε για να τον βοηθήσω. Και δεν ήμουν εγώ αυτή. Δεν τον βοήθησε κανένας. Λυπάμαι που θα το πω, αλλά δεν φταίει ο άνθρωπος που ήταν εκεί. Κάποιοι του επέτρεψαν να έρθει. Δεν είμαι εναντίον κανενός κόμματος και καθένας από εμάς είναι ελεύθερος να ψηφίζει ό,τι τον εκφράζει. Είμαι κατά της βίας και θεωρώ ότι είναι λάθος να μαθαίνουμε στα νέα παιδιά ότι ο μοναδικός τρόπος για να λύσεις τα προβλήματά σου είναι να δέρνεις. Είμαστε πιο στο 2012. Δεν είναι δυνατόν να συμπεριφερόμαστε σαν να είμαστε ουρακοτάγκοι.
Έχεις σκεφτεί ποτέ να μεγαλώσεις το στήθος σου;
«Όχι. Όταν χρειαστεί, θα φορέσω ενίσχυση ή διπλό σουτιέν, οπότε δεν αισθάνομαι την ανάγκη να κάνω επέμβαση για να το μεγαλώσω. Γενικά, φοβάμαι τις πλαστικές. Το διάφραγμα μου είναι στραβό και πρέπει κάποια στιγμή να το φτιάξω, αλλά φοβάμαι. Ούτε τα δόντια μου που είναι στραβά, έχω σκεφτεί να τα αλλάξω. Είμαι αρκετά μικροκαμωμένη και πιστεύω ότι μου ταιριάζει το στήθος που έχω. Αν είχα πιο μεγάλο στήθος, δεν θα ήμουν λίγο πρόστυχη;»
